Waarom je op Mars maar beter niet achteraan kunt staan bij een concert

De nieuwe inzichten over de eigenschappen van geluid op Mars zijn te danken aan de twee microfoons die aan boord zijn van de Marsrover Perseverance. De metingen aan het geluid zijn eigenlijk bedoeld om inzicht te krijgen in de atmosferische druk en temperatuur op Mars, maar blijken nu in zichzelf ook interessante informatie op te leveren.

Hogere geluiden reizen op Mars met 250 meter per seconde, beduidend langzamer dan de 340 meter per seconde die we op Aarde gewend zijn. Lagere geluiden - grofweg de geluiden beneden de middelste C op een piano - gaan nog iets langzamer: 240 meter per seconde.

Andere atmosfeer

Dat verschil heeft te maken met de andere samenstelling van de atmosferen op Aarde en Mars. Die op Aarde is zo'n 160 keer zo dicht van samenstelling, en bestaat vooral uit stikstof en zuurstof. De veel dunnere atmosfeer op Mars bestaat vooral uit kooldioxide (CO2).

Die CO2-moleculen beginnen anders met elkaar te interacteren als er geluid met een hogere frequentie doorheen reist, met als gevolg dat die geluiden net iets sneller gaan. Dat betekent overigens niet dat er twee geluidssnelheden bestaan op Mars, zoals in meerdere media was te lezen. Je kunt beter zeggen dat er variatie in de snelheid bestaat, die sterker wordt naarmate de hoogte van de geluiden verder uit elkaar ligt, legt Hens Zimmerman uit in zijn podcast.

A-synchroon

Mocht er ooit een kolonie op Mars komen, en besluiten de bewoners aldaar om een groot festival te organiseren, dan kun je maar beter niet te ver achteraan staan. Niet alleen zal het geluid verder achterlopen bij de beelden op de videoschermen dan op Aarde, de lagere geluiden bereiken je ook nog eens later dan de hogere. Bovendien sterven de hogere tonen ook nog eens sneller uit, zodat het geluid in zijn geheel doffer klinkt.