Harry Styles kan One Direction niet helemaal loslaten in Afas Live

Boybandvloek

Wanneer leden van jongens- en meidengroepen solo gaan, is er meestal ééntje die het aanzienlijk beter doet dan zijn of haar collega’s. Denk aan Robbie Williams (Take That), Justin Timberlake (‘N Sync) en Beyoncé (Destiny’s Child). Je hoort nooit iemand over Jason Orange, Joey Fatone of Michelle Williams. De meeste One Direction-leden leken hetzelfde lot beschoren, omdat Harry Styles al vanaf dag één het meest populaire lid van dit kwintet was. 1D’ers Niall Horan, Louis Tomlinson en Zayn Malik doen het momenteel bijzonder goed, al zijn de ogen nog steeds vooral op Styles gevestigd.

Nieuwe rol

De zanger behoeft geen introductie wanneer hij op het podium stapt in Afas Live, maar dat maakt zijn eenvoudige openingspraatje juist zo charmant. “My name is Harry, I’m from England”, zegt hij met zijn nuchtere Britse accent tegen zijn veelal jonge fans in de Amsterdamse concertzaal. Harry Styles is charismatisch, maar buit dat absoluut niet uit. Zeker het eerste half uur van zijn show lijkt hij nog te worstelen met zijn nieuwe rol van frontman. Dit is een grote tegenstelling met zijn voorgangers Robbie en Justin, die juist in hun eentje boven zichzelf uitstegen.

Platenkast van papa

Het solorepertoire van Harry Styles is bijna anachronistisch in vergelijking met dat van zijn leeftijdsgenoten. Terwijl op dance en hiphop gestoelde pop de maatstaf is in de hitlijsten, bij voorkeur met een gastrapper die het derde couplet voor zijn of haar rekening neemt, laat Harry een conventioneel bandgeluid horen, Hierin schuilt een soort heimwee naar de britpopbands van twee decennia geleden, die op hun beurt weer teruggrepen naar de rocker uit de jaren ’60 en ’70. Harry heeft een oude ziel, in elk geval wat muziek betreft.

Regenboogvlaggetjes

De enthousiaste fans van de zanger hebben het druk met filmpjes maken wanneer hun idool de liedjes van zijn titelloze debuutalbum voor het eerst op Nederlandse bodem zingt. Al voordat de eerste noten van ‘Ever Since New York’ uit zijn mond komen, eten de One Directioners uit de hand van Harry. De vele regenboogvlaggetjes waarmee de concertbezoekers zwaaien, worden door hem opgemerkt. “Ik vind het leuk dat jullie allemaal van die kleurrijke vlaggen bij je hebben!” Naarmate de show vordert, komt Harry écht los.

One Direction-hits

Met slechts één enkel album onder zijn riem, moet Harry wel een beetje sjoemelen om boven de speeltijd van een uur uit te komen. Dat geeft hij ook ronduit toe. Uiteraard heeft niemand daar moeite mee, zeker niet omdat de covers die hij zingt om zijn concert op te rekken dikke hits zijn geweest. Ten eerste het Ariana Grande-nummer ‘Just A Little Bit Of Your Heart’, waaraan hij meegeschreven heeft. Daarna volgen de One Direction-liedjes ‘Stockholm Syndrome’ en ‘What Makes You Beautiful’, tot groot genoegen van de fans.

Sierlijke apotheose

Het nummer dat de meeste indruk achterlaat, is de single ‘Kiwi’. Het publiek is er zelfs zo enthousiast over, dat de songtitel tijdens de toegift nog geroepen wordt. “Jullie moeten wel iets harder schreeuwen als jullie willen dat we ‘m nog een keer spelen”, plaagt Harry, om vervolgens de daad bij het woord te voegen wanneer het daaropvolgende gejuich overweldigend blijkt. ‘Kiwi’ vormt samen met de Fleetwood Mac-cover ’The Chain’ en zijn ijzersterke solodebuut ’Sign Of The Times’ de sierlijke apotheose van zijn eerste, soms nog wat onwennige solo-uitstapje.

Foto's: Bullet-Ray