Eagles-lid Don Henley vliegt solo in HMH

Foto's: Bullet-Ray

Tweede concert

De solotournee van Don Henley is maandag gestart in Stockholm. Amsterdam is als tweede aan de beurt. De show in de HMH begint met de Steve Young-cover 'Seven Bridges Road', ook te vinden op het livealbum van Eagles uit 1980 (die versie is afgekeken van de opname van Ian Matthews). Meteen daarna volgt 'Dirty Laundry', de grootste hit van Henley in de VS.

Glenn Frey

Natuurlijk kan hij niet om Eagles-hits heen. De countryrockband weet na de eerste reünieshows in 1994, getiteld Hell Freezes Over, van geen ophouden. Om de paar jaar zijn er langdurige tournees. Het concert dat de meest succesvolle band uit de jaren 70 (op ABBA na misschien) in 2014 geeft in de Ziggo Done, is de laatste op Nederlandse bodem. Dit vanwege het overlijden van Glenn Frey, eerder dit jaar.

69

Je zou denken dat Don Henley, die in juli 69 wordt, tijdens zijn concert in de HMH uitgebreid stilstaat bij de dood van zijn Eagles-collega, met wie hij het gros van de liedjes voor die band schreef. Dat blijkt niet zo te zijn. Dat is vooral eigenaardig omdat hij zijn samenwerkingen met Bruce Hornsby, Mike Campbell (gitarist van Tom Petty) en Paul Carrack wel expliciet benoemt.

Troef

Toch verloochent Henley zijn verleden niet. Een goede handvol Eagles-hits staat op het programma in de Amsterdamse concertzaal, die ongeveer een derde van de setlist beslaan, hoewel hij ze als troef achter de hand houdt. De nadruk ligt toch echt op zijn solowerk en dan met name op het vorig jaar verschenen duetalbum Cass County en het soloalbum The End Of The Innocence uit 1989.

Minder krachtig

Geïsoleerd van de rijke vocale harmonieën van Glenn Frey, Joe Walsh en Timothy B. Schmit valt het op dat Henleys stem minder krachtig is dan enkele jaren geleden. Nog steeds klinkt zijn stemgeluid lekker rasperig, maar ook wat fragiel in de hoge regionen. Bij midtempo nummers als 'The Last Worthless Evening' en 'The End Of The Innocence' pakt dat juist mooi uit.

Na twintig jaar terug

Wanneer de stembanden van Henley op volle sterkte zijn, zoals in het groovy 'One Of These Nights' en rocknummers 'Life In The Fast Lane' en 'All She Wants To Do Is Dance', klinkt de zanger op zijn best. Henley verrast het publiek met 'The Last Resort', dat hij in geen twintig jaar gezongen heeft, en een goedgelijkende cover van 'Everybody Wants To Rule The World' van Tears For Fears.

Genoeg op YouTube

Don Henley wil absoluut niet dat er gefilmd wordt of dat er foto's worden gemaakt tijdens het concert. Overwegend houdt het publiek zich daar keurig aan. Wanneer Henley wel iemand betrapt op het filmen van een liedje, wijst hij in diens richting en wordt de filmer in kwestie streng en kordaat door de zanger aangesproken. "Volgens mij staat er wel genoeg op YouTube", gromt hij.​

Vijand van de muziekindustrie

Met het publiek maakt hij de deal dat iedereen zijn telefoon tevoorschijn mag halen wanneer hij 'dat nummer over dat hotel' zingt. Voor hij 'Hotel California' inzet, roept hij nog dat Google (de eigenaar van YouTube) de grootste vijand is van de muziekindustrie, die volgens Henley 'in oorlog' gaat met de techgigant. Ferme taal.

Koplampen

Niet dat veel mensen zich iets aan lijken te trekken van de oorlogsverklaring van Henley aan Google, 'waar je over gaat lezen in de kranten', want zodra Henley de geliefde Top 2000-klassieker van zijn band Eagles inzet, gaat er een bataljon aan smartphones de lucht in. "Ik voel me als een konijn dat in de koplampen van een auto kijkt", grapt hij enigszins cynisch.

Achtergrondzangeressen

Henley wordt bijgestaan door drie enorm getalenteerde achtergrondzangeressen: Lily Elise, Lara Johnston en Erica Swindell. Hij gaat één voor één met ze in duet op liedjes van Cass County en het trio neemt 'I Don't Want To Hear Any More' voor zijn rekening als Henley even van de bühne verdwijnt. Nog twee covers komen voorbij met alle muzikanten in een kring rond de microfoons.

Topnummers

Voor echte Don Henley-fans is het genieten in de HMH, zeker met topnummers als 'The Heart Of The Matter' en 'New York Minute'. Het merendeel van het publiek komt blijkbaar toch vooral voor Eagles-hits als 'Hotel California' en 'Desperado', want die worden aanzienlijk harder meegezongen dan zijn briljante solohit 'The Boys Of Summer'. Wat het publiek ook wil, deze Eagle zingt zoals hij gebekt is.