Muzieknieuws

Ilse DeLange vertelt over album Tainted: 'Het is een verwerkingsplaat'

foto: NPO Radio 2
  1. Nieuwschevron right
  2. Ilse DeLange vertelt over album Tainted: 'Het is een verwerkingsplaat'

Morgen brengt Ilse DeLange haar nieuwe album Tainted uit. Wij spraken haar over de thematiek achter het album, haar favoriete nummer en ambities voor de toekomst!

Hi Ilse! Hoe zou je dit album zelf omschrijven?

Tainted is voor mij echt wel een verwerkingsplaat. Het spreekt heel erg over verbroken relaties, en voor mij is dat dan niet mijn liefdesrelatie, maar vriendschappen, werkrelaties, het gebroken vertrouwen wat daar soms bij komt kijken. Dat is een beetje een rode draad door de plaat heen, en met name dan de emoties die daarbij komen kijken. Het moment dat het uit elkaar gaat, en hoe je je dan voelt. Hoe je soms de scherven weer bij elkaar raapt om door te gaan, en dat dat soms ook een gevecht an sich is. Hoe je ook natuurlijk naar jezelf moet kijken, van: wie was ik toen dat gebeurde en wat kan ik daarvan leren? Dus ja, veel zelfreflectie en verwerken.

Hoe past deze plaat binnen jouw oeuvre?

Elk album is natuurlijk toch een soort stempel in de tijd, in je tijdslijn. Ik denk dat dit album laat zien dat ik toch weer gegroeid ben in de zin van volwassen worden, dat ik het toch meer durf om mezelf bloot te stellen, van: nou, dit is hoe ik daarmee omga. En dat ik het ook fijn vind om daarover te vertellen, ik denk dat ik dat eerder misschien toch moeilijker vond. Toen had ik natuurlijk ook minder meegemaakt, dus dat is een soort proces, denk ik.

Je laatste album, Changes, kwam 4 jaar geleden uit. Heeft het ook echt 4 jaar gekost om deze nieuwe plaat te maken?

Nou, dit album is wel echt een ander proces geweest dan voorgaande albums. Voorheen had ik vaker 2 singles uit en dan kwam al het album. Wat ik daar zo jammer aan vond, is dat heel veel liedjes die op het album stonden, die ik wel helemaal te gek vond, dan heel snel oud nieuws zijn. Ik wilde dat graag veranderen, dus ik dacht van: nou, ik ga – de hele wereld was er al mee bezig een paar jaar, maar ik loop soms een beetje achter op alles – dat ook eens doen weetje wel, 'track by track'. En dat heeft hele mooie dingen gebracht, maar ook dingen waarvan ik dacht van: ik doe dat niet meer zo. Het duurt soms wat langer, voordat je eindelijk komt tot deze verzameling van liedjes. Dat heeft soms tijd gegeven om bepaalde dingen te herzien, wat soms een track beter heeft gemaakt, maar het heeft ook soms voor twijfel gezorgd die helemaal niet op z’n plaats was. Maar nu ben ik super trots, en heb ik zelf ook weer genoeg afstand tot alle songs, dat het toch weer een beetje nieuw voelt. Dat is ook fijn.

Heb je dan ook nummers geschrapt, omdat je er zo lang mee bezig bent geweest?

Er zijn wel nummers gesneuveld, ook inderdaad doordat ik dacht: nou, ik weet het niet helemaal. Maar nu vind ik eigenlijk, en misschien komt dat dus wel door hoe ik het proces dit keer heb beleefd, dat er geen 'fillers' bij zijn. Het is eigenlijk van A tot Z een rond verhaal en ik vind eigenlijk elke song te gek.

Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.

Is er een nummer dat er bovenuit springt voor jou?

Er is er niet een die er bovenuit springt, er zijn wel een aantal key tracks omdat het album deze thematiek heeft. De titeltrack Tainted heeft natuurlijk best wel een lading, over wanneer je hart gebroken wordt, en dat je daardoor wordt gekleurd in je mening over een ander. Softly Spoken gaat heel erg over vergeven, en dat het soms ook wel lastig is om sorry te zeggen.

Wat ik ook heel belangrijk vind is een nummer als Quiet. Ik ben natuurlijk bekend, en er zijn een aantal mensen die een mix zijn van mensen waarover deze liedjes gaan, en die zijn ook bekend. Soms wordt er van alles over je geroepen en dat vind ik moeilijk, omdat ik er niet voor kies om in de media een weerwoord te geven. Dan krijg je zo’n discussie en dan sta je weer in kranten en op televisie, dat vind ik verschrikkelijk. Dus daar doe ik niet aan mee, en Quiet gaat heel erg over dat ik me terugtrek. Ik pak liever ‘the high road’. Er komt wel een moment dat degene die het aangaat en ik in alle rust, met bedaarde emoties, dit een keer gaan bespreken. Willing is voor mij ook heel belangrijk, want daar begon alles mee: het was de eerste single van het album.

Het klinkt als een enorm persoonlijk album. Je laatste paar singles klinken daarnaast ook wat meer country. Ga je weer terug naar je roots?

Country blijft altijd een grote invloed. Het stroomt gewoon door mijn aderen. Ook als ik echt een popsong maak - de manier waarop ik zing en waarop ik teksten schrijf, dat zit er altijd in verweven. Soms benadruk ik het wat meer, ook door de instrumenten die ik kies, dan staat er bijvoorbeeld een banjo of steelgitaar op. En soms kies ik ervoor om daarvan weg te blijven. Ik denk dat die kronkelweg wel blijft.

Je hebt natuurlijk een aantal nummers opgenomen in Nashville en een aantal in Berlijn. Welke plek is specialer voor je?

Met dit album heb ik eigenlijk een soort reis afgelegd. Het liedjesschrijven begon eigenlijk bij mij achter in de tuin, dus echt thuis zeg maar. Toen ben ik naar Berlijn gegaan, heb ik daar geschreven en heel veel ook opgenomen. Daarna ben ik naar Nashville gegaan, en daar hebben we voornamelijk heel veel geschreven. En uiteindelijk zijn de laatste songs, bijvoorbeeld huidige single Good To You, in Nederland afgemaakt.

Een mooi rond cirkeltje dus. Ik heb nog een laatste vraag. Je brak natuurlijk door in 1998, lang geleden, en hebt al een hele mooie carrière achter de rug. Wat zou jij in je muzikale carrière echt nog willen doen?

Ik heb inderdaad al heel veel mogen doen in mijn carrière. Ik wil eigenlijk gewoon nog beter worden in liedjes schrijven, dat is de kern. Misschien komt het er ooit nog van dat ik het durf om een avondvullend concert te geven met alleen mijzelf op het podium. Ik ben natuurlijk vaak omringd door muzikanten, een geweldige band, dat blijft ook wel hoor, maar dat zie ik nog wel als een uitdaging. En misschien ook qua plaat wel, dat ik er een maak die zo gestript is dat het heel erg op mezelf aankomt. Ik hou van mensen om me heen, en ik hou van een snelle ‘flow’, dus ik zoek toch heel graag mensen op. Dan heb je aan het einde van de dag zo weer een liedje klaar. En als ik alleen maar met mezelf ben, duurt het soms langer. En ik ben best een ongeduldig persoon… Maar misschien krijg ik met de jaren wat rust in mijn donder, en komt er ooit een plaat dat ik echt volledig met mezelf ben. God, dat heb ik nu uitgesproken, pin me er niet op vast hoor…

Tainted in De Albumshow

Volgende week behandelt Corné Klijn Tainted in De Albumshow. Je hoort de tracks volgende week zondag voorbijkomen tussen 21.00 en 00.00!

Ster advertentie
Ster advertentie