Stevie Wonder

Biografie

Steveland Morris ziet op 13 mei 1950 het levenslicht in Saginaw. Hij krijgt bij zijn geboorte te veel zuurstof toegediend en blijft de rest van zijn leven blind. Jaren later zegt hij hierover dat het ‘een geschenk uit de hemel was, daardoor kon ik me beter concentreren op mijn gehoor’. Op zijn zevende woont Stevie in Detroit. Het is al snel duidelijk dat hij een wonderkind is op piano en later op drums en mondharmonica. Hij wordt op twaalfjarige leeftijd ontdekt door een lid van soulgroep The Miracles, die hem introduceert bij Motown-oprichter Berry Gordy. De platenbaas geeft het jochie een platencontract. Onder de naam Little Stevie Wonder scoort hij meteen een nummer 1-hit in de VS met Fingertips - Pt 2. Vanwege zijn jonge leeftijd is hij een ware publiekstrekker, die energieke optredens geeft. Op zijn zestiende heeft hij zijn eerste hit in Nederland te pakken met een cover van Bob Dylans Blowin’ In The Wind.

Motown

De jonge soulzanger scoort aan de lopende band hits. In 1969 weet hij net niet de eerste plek in de Nederlandse verkooplijst te pakken met Yester-Me, Yester-You, Yesterday, want de concurrentie van Fleetwood Macs Oh Well is net te groot. Zakelijk weet Stevie Wonder zich goed staande te houden, ook wanneer in 1971 zijn contract afloopt bij Motown. Hij bouwt een eigen studio en neemt daar twee albums op uit onvrede met het Motown-beleid. Toch blijft het muzikale genie aan Motown verbonden. In 1972 komt het album Talking Book uit, met daarop de hitsingles Superstition en You Are The Sunshine Of My Life. Opvolger Innervisions uit 1973 is politieker van aard en doordrenkt van funk. De single Living For The City gaat aan de Nederlandse charts voorbij, al is Higher Ground een bescheiden hitje.

Songs In The Key Of Life

Tot 1976 slaagt Stevie Wonder er niet in om de Nederlandse albumlijsten te beroeren, maar daar komt in 1976 verandering in met Songs In The Key Of Life. De dubbelelpee staat in november van dat jaar twee weken bovenaan de verkooplijst en wordt beschouwd als een meesterwerk binnen de popmuziek. I Wish, Sir Duke en Another Star zijn hits in ons land, maar andere artiesten gaan ook aan de haal met de liedjes van deze plaat. Zo staat Isn’t She Lovely begin 1977 in de uitvoeringen van David Parton en Tony Steward in de charts. Het nummer As is eveneens in twee versies een hit; in 1977 voor soulzanger Tony Sherman en opnieuw in 1999, als duet tussen George Michael en Mary J. Blige. Pastime Paradise wordt in 1995 omgetoverd tot Gangsta’s Paradise door Coolio en L.V., met een nummer 1-hit als gevolg.

I Just Called To Say I Love You

Met het door Bob Marley geïnspireerde Master Blaster (Jammin’) evenaart Stevie Wonder in 1980 zijn voorgaande grootste hit, maar komt niet voorbij de door Barry Gibb geproduceerde nummer 1-hit Woman In Love van Barbra Streisand. De funky hitsingle is afkomstig van het album Hotter Than July, Wonders tweede top 10-notering in de albumlijst. Gedurende de jaren tachtig is Wonder niet meer de trendsetter die hij in het voorgaande decennium was en gaat meer en meer te werk met synthesizers, zoals te horen in hitsingles als Part-Time Lover, Don’t Drive Drunk en het voor Nelson Mandela geschreven Happy Birthday. Zijn brave duetten met Paul McCartney, Dionne Warwick, Michael Jackson en Julio Iglesias zijn eveneens aanzienlijke verkoopsuccessen. In 1984 scoort Stevie Wonder zijn enige nummer 1-hit in Nederland met I Just Called To Say I Love You, afkomstig uit de film The Woman In Red.

Duetten in de nineties

In de jaren negentig levert Stevie Wonder nog maar twee albums af. De eerste is Jungle Fever, de soundtrack van de gelijknamige Spike Lee-film uit 1991. Zijn 22e album Conversation Piece volgt in 1995. De daarvan afkomstige single For Your Love levert hem een Grammy Award op. De verzamel-cd Song Review verschijnt in 1996, hetzelfde jaar waarin hij een Grammy Lifetime Achievement Award uitgereikt krijgt. Ondanks de vieringen van zijn muzikale mijlpalen is dat geen reden om op zijn lauweren te rusten. In de zomer van 1997 bereikt hij de tweede plek in de hitparades met How Come, How Long, een duet met R&B-zanger Babyface. De nummer 1 van dat moment is de ballad Toen Ik Je Zag van Hero (Antonie Kamerling). Eind 1998 is Wonder als gastzanger te horen op de hit True To Your Heart van jongensgroep 98˚. Het liedje is geschreven en geproduceerd door Matthew Wilder, die in 1983 een hit heeft met Break My Stride.

Laatste album

Wonders laatste grote hit is wederom een samenwerking met een boyband, nu met het Britse kwartet Blue, bijgestaan door soulzangeres Angie Stone. Gezamenlijk zingen ze in 2003 een nieuwe versie van Signed, Sealed, Delivered (I’m Yours) de hitlijsten in. De creativiteit lijkt hierna te zijn opgedroogd. Er verschijnt nog één album, A Time 2 Love. De plaat verkoopt slecht en er staan geen hits op, ondanks de medewerking van topartiesten als En Vogue en Prince. Daarna brengt de zanger zelf geen albums meer uit. Wel is hij nog te horen op albums van uiteenlopende artiesten als Snoop Dogg, Céline Dion, Andrea Bocelli, Mark Ronson, Herbie Hancock, Rod Stewart, Raekwon, Barbra Streisand, Sergio Mendes, Jahméne Douglas, Tony Bennett en Prince.

Concerten in Nederland

In de zomer van 2007 treedt Stevie Wonder in eigen land dertien keer op onder de noemer A Wonder Summer’s Night Tour, zijn eerste tournee in twaalf jaar. Een jaar daarna geeft hij twee shows in de Rotterdamse Ahoy; negentien jaar nadat hij daar zijn laatste Nederlandse optredens gaf. Hij zingt op 7 juli 2009 twee liedjes bij het afscheidsconcert voor de dan net overleden Michael Jackson. In juni 2010 treedt hij op als een van de hoofdacts op het Britse festival Glastonbury en een maand later staat hij voor het eerst op het North Sea Jazz Festival in Rotterdam. In 2014 staat hij daar opnieuw. Dit is zijn laatste concert op Nederlandse bodem.