(Sittin’ On) The Dock of the Bay van Otis Redding werd de eerste postume pophit

Otis Redding komt op 10 december 1967 om het leven bij een vliegtuigcrash in het Amerikaanse Wisconsin. De Amerikaanse zanger, die slechts 26 jaar oud werd, werkte dagen daarvoor in de studio nog aan wat zijn allergrootste hit zou worden: (Sittin’ On) The Dock of the Bay.

San Francisco

De zanger vond de inspiratie voor het legendarische nummer tijdens zijn verblijf in San Francisco, waar hij in december 1966 drie optredens gaf. Tijdens zijn verblijf ontmoette hij Bill Graham, de promotor die verantwoordelijk was voor het Fillmore West Auditorium, waar Redding de concerten deed.

Graham gaf Redding de keuze om te overnachten in een hotel of in een woonboot in het nabijgelegen Sausalito. De muzikant koos voor de tweede optie. In deze periode zag Redding hoe veerboten af en aan voeren en kwam daarbij op het idee voor het nummer.

Redding schreef het nummer met gitarist Steve Cropper van Booker T. & the MG’s, de huisband van het Stax-label waarbij hij was aangesloten. “Otis was iemand die altijd honderd ideeën had. Bij iedere opnamesessie kwam hij altijd binnen met tien á vijftien intro’s en titels”, vertelt Cropper in 1990 aan NPR. Redding vertelde de gitarist over zijn tijd in Sausalito. “Dat was ongeveer alles wat hij had: ‘I watch the ships come in and I watch them roll away again. Dat nam ik als uitgangspunt en toen schreef ik de rest van de tekst.”

Het bekende fluitje

Naast de tekst over het kijken naar de boten die heen en weer varen is een van de bekendste elementen van (Sittin’ On) The Dock of the Bay) de gefloten melodie. Redding improviseerde dat deel van het nummer in de studio, wat volgens Cropper een vast onderdeel was van zijn werkwijze.

“Als je een fan van Otis Redding bent, weet je waarschijnlijk dat hij waarschijnlijk de beste ter wereld was in het improviseren van teksten aan het eind van nummers”, schrijft de gitarist op zijn website. “Maar ik denk dat dit nummer hem een beetje op het verkeerde been zette, vanwege het tempo en het rustige gevoel. Dus toen we bij het einde kwamen, wist hij geen tekst te verzinnen en begon hij gewoon maar wat te fluiten.”

Postume release

Tijdens de opnames van (Sittin’ On) The Dock of the Bay hebben Redding en Cropper het erover om de hulp in te schakelen van The Staple Singers, om de song wat meer soulgevoel te geven. Redding is enthousiast over het idee dat de groep achtergrondzang toevoegt aan het nummer.

Het mocht echter niet zo zijn: de zanger overlijdt voordat hij het nummer afkrijgt. Na de fatale crash neemt Atlantic Records contact op met Cropper, met de mededeling dat er zo snel mogelijk een nummer uitgebracht moet worden. En dus moet de gitarist vrijwel meteen de studio in om (Sittin’ On) The Dock of the Bay af te maken.

“Dat is nou eenmaal hoe platenmaatschappijen werken”, vertelt Cropper achteraf, “ze lieten me terugkomen om het af te maken terwijl Otis’ lichaam nog niet eens gevonden was. Dat was ontzettend zwaar, maar op een of andere manier is het gelukt.” Een maand na Reddings dood verschijnt (Sittin’ On) The Dock of the Bay en wordt het nummer een enorme hit. Het is de eerste postume single die de top van de Amerikaanse hitlijsten bereikt.

Van Neil Young tot Michael Bolton

Dat het nummer legendarisch is, blijkt ook uit de cijfers van muzieklicentiebedrijf BMI. Die geven aan dat (Sittin’ On) The Dock of the Bay in de top tien staat van meest gespeelde tracks van de 20ste eeuw, met zo’n zes miljoen uitvoeringen. Zo namen The Staple Singers alsnog een cover op van het nummer, die in december 1968 verscheen.

In 1987 bracht ook Michael Bolton zijn versie van (Sittin’ On) The Dock of the Bay uit – ondanks het feit dat de ballad-zanger niet kan fluiten en dat deel van de song door iemand anders moest laten opnemen.

Zelma Redding, de weduwe van Otis, was bijzonder onder de indruk van Boltons versie van het nummer, en noemde het haar favoriete cover. Ze schreef een brief naar de zanger, waarin ze schreef dat ze tranen in haar ogen kreeg tijdens het luisteren van zijn cover, die zoveel herinneringen aan haar echtgenoot opriep. Bolton lijstte de brief in.

Een andere bijzondere versie van (Sittin’ On) The Dock of the Bay is de live-uitvoering van Neil Young. De Canadees toerde in 1993 met de drie nog levende leden van Booker T. & the MG’s, de band die het origineel inspeelde. Tijdens die tournee gaf Young steevast toegiften waarin de klassieker van Otis Redding voorbijkwam.

Otis Redding in de NPO Radio 2 Top 2000

Ook in de NPO Radio 2 Top 2000 is (Sittin’ On) The Dock of the Bay de populairste song van Otis Redding. In 2020 staat het nummer op plek 90 in de lijst. Andere noteringen zijn I’ve Got Dreams To Remember (1357) en Try A Little Tenderness (1602).