De drie Top 2000-noteringen van soullegende Bill Withers

Ain't No Sunshine - 459

Als Bill Withers in 1971 Days Of Wine And Roses kijkt – een film over twee alcoholisten – voelt de singer-songwriter zich opvallend genoeg geïnspireerd en schrijft hij Ain't No Sunshine. Of het nummer over het plot van de film gaat, weet hij zelf ook niet zo goed. "Want elke vrouw waar ik tot dan toe iets mee had gehad, denkt dat dat liedje over haar gaat. En daar hebben ze allemaal gelijk in", vertelt de zanger in de Top 2000 a gogo.

Het kenmerkende "I Know", een zin die de zanger maar liefst 26 keer zingt, is overigens niet Withers bedoeling. De zanger – die op dat moment nog vliegtuigtoilettenmaker is - is van plan tekst van het derde complet aan te vullen. Maar als andere artiesten hem dat afraden, volgt hij het advies op. En zo scoort de muzikant dat jaar zijn eerste hit, nog voor Withers een band kan samenstellen.

Luister hieronder hoe Bill Withers Ain't No Sunshine speelt bij Old Grey Whistle Test:

Lovely Day - 1290

In 1977 is Bill Withers inmiddels verhuisd van Sussex Records naar Columbia Records. Samen met producer Clarence McDonald en co-schrijver Skip Scarborough schrijft en produceert hij daar Lovely Day. Het nummer, dat gaat over vasthouden aan de kleine dingen die het leven draaglijk maken, groeit uit tot een klassieker.

Ook in deze hit doet Withers iets opvallends met de lyrics. Waar de soulzanger in Ain't No Sunshine de kracht van herhaling gebruikt, houdt hij aan het einde van Lovely Day maar liefst 18 seconden de noot van "day" vast.

Er is nooit een officiële muziekvideo voor Lovely Day uitgebracht. Maar het YouTube-kanaal van Bill Withers heeft een audio-upload die inmiddels al 23 miljoen keer is bekeken:

Just The Two Of Us - 1397

Bill Withers schrijft Just The Two Of Us in 1980 samen met William Salter en Ralph MacDonald. Voor de uitvoering schakelt hij saxofonist Grover Washington Jr., die het nummer een plekje geeft op zijn album Winelight.

In een interview met NPR vertelt Withers dat hij het lied schrijft als een manier om zijn vrouw te bedanken voor alles wat ze voor hem had gedaan: "Ze hield vol en doorstond de ontberingen die gepaard gaan met het bereiken van een punt waarop je van muziek kunt leven, en dat was niet gemakkelijk om te doen."

In 1982 verzorgt Withers een beeldschone versie van het nummer tijdens de Grammy’s. Voor het nummer wint hij dat jaar de Grammy voor Best Rhythm & Blues Song.

Klaar met muziekindustrie

In 1985 brengt Withers zijn laatste album uit: Watching You Watching Me. De dan 47-jarige zanger is helemaal klaar met de muziekindustrie wanneer hij met pensioen gaat en keert dan ook nooit meer terug. "Deze industrie kwam naar me toe toen ik in de 30 was", zegt hij er later over. "Ik werd gesocialiseerd als een gewone jongen."

NPO Soul & Jazz

De beste en meest relaxte soul, jazz, disco en funk hoor je het hele jaar door op themakanaal NPO Soul & Jazz.