Led Zeppelin experimenteert met reggae op D’yer Mak’er
Hoewel Led Zeppelin bekend staat om bluesy hardrock, flirt de Britse band in 1973 – tot de verrassing van velen – met het reggaegenre. D’yer Mak’er is een ode aan het zonnige genre.
“Het gebeurt niet vaak dat de leden van Led Zeppelin klinken alsof ze lol maken, maar D’yer Mak’er is de uitzondering”, schrijft AllMusic over de song van het vijfde Led Zeppelin-album Houses of the Holy. Die minder serieuze instelling van de band blijkt al uit de songtitel, een verwijzing naar de manier waarop het woord ‘Jamaica’ zou worden uitgesproken in een Cockney-accent.
Met die songtitel knipogen de leden van Led Zeppelin, die het nummer met z’n vieren schreven, naar het epicentrum van de reggae. Dat genre is dan ook duidelijk te horen in D’yer Mak’er, en dat zorgt voor een flinke afwijking ten opzichte van het geluid van nummers als Good Times Bad Times of Immigrant Song.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Speels moment
De basis voor D’yer Mak’er wordt gelegd door drummer John Bonham, die tijdens een oefensessie in 1972 een reggae-achtige beat begint te spelen. In combinatie met speels gitaarwerk van Jimmy Page en een simpele tekst van Robert Plant (“Oh oh oh oh oh oh, you don’t have to go”) vormt het nummer een van de meest luchtige momenten uit het oeuvre van Led Zeppelin.
Deze speelse nieuwe richting werd met gemengde reacties ontvangen. Rolling Stone prijst in 1973 het feit dat Led Zeppelin iets anders doet (“Ze nemen een risico en dat betaalt zich uit”), maar andere critici bestempelen D’yer Mak’er als een niemendalletje dat weinig voorstelt. “Ik verwachtte niet dat mensen het zouden begrijpen”, zegt Jimmy Page in 1977 in een interview.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Houses of the Holy
Zo vormt D'yer Mak'er samen met The Crunge voor luchtige momenten op Houses of the Holy, de op 28 maart 1973 verschenen vijfde plaat van Led Zeppelin. Dat album is de eerste keer dat de band daadwerkelijk een titel aan een plaat geeft, na I, II, III en een titelloos album (in de volksmond IV genoemd). Naast bovengenoemde nummers bevat de plaat ook bekendere, rockende songs als The Song Remains the Same, The Rain Song en Over the Hills and Far Away.
Overigens staat Houses of the Holy niet alleen bekend om de songs, maar ook om een controversiële albumhoes. Fotograaf Aubrey Powell schoot een rotspartij aan de kust van Noord-Ierland, die door twee naakte kinderen beklommen wordt. De hoes wordt door critici bestempeld als pornografisch - en wordt jaren later zelfs even door Facebook in de ban gedaan. Desondanks lijkt hij de verkoopresultaten van het album geen schade aan te doen: uiteindelijk gaan er zo'n elf miljoen exemplaren van Houses of the Holy over de toonbank.
foto: Albumhoes
De controversiële hoes van Houses of the Holy
Led Zeppelin in de NPO Radio 2 Top 2000
Led Zeppelin staat in 2022 acht keer in de NPO Radio 2 Top 2000. De hoogste notering is voor Stairway to Heaven op plek 6.
