Hoe een woede-uitbarsting leidde tot de cover van London Calling

Als onderdeel van hun tour door de Verenigde Staten treedt The Clash op 21 september 1979 op in het Palladium in New York. “De show verliep over het algemeen redelijk goed, maar ik speelde zelf gewoon niet goed”, vertelt basgitarist Paul Simonon over het bewuste optreden. En dat uit hij op een bijzondere manier. Uit frustratie slaat de muzikant zijn Fender Precision basgitaar kapot. “Dat had ik niet moeten doen”, geeft hij later toe. “Mijn nieuwe basgitaar was niet zo goed als degene die ik daarvoor had kapotgeslagen.”

Frustratie

Dat het muzikaal niet helemaal lekker liep bij Paul Simonon was niet de enige reden voor zijn uitspatting. Waar The Clash in Engeland veelal kan rekenen op dansend publiek in afgeladen pubs, is dat op deze avond wel even anders. De bezoekers krijgen een zitplaats aangewezen. Iets wat de show in de ogen van de band een stuk saaier maakt. Wanneer een deel van het publiek toch gaat staan, sommeren de uitsmijters hen om te gaan zitten. “Dat frustreerde me, waardoor ik mijn basgitaar sloopte”, vertelt Simonon in een interview met Fender. “Helaas heb je op de een of andere manier altijd de neiging om dingen waar je het meest van houdt kapot te maken.”

Van het concert van die avond zijn geen beelden, maar van het optreden die avond erna wel:

Onverwachte beweging

De fotografe van de iconische plaat is Pennie Smith. Na succesvol te hebben gewerkt voor muziektijdschrift NME mag ze nu met The Clash mee op hun US Tour. Tijdens de show in het Palladium schiet ze de bekendste plaat uit haar leven. Opvallend genoeg is de foto een beetje wazig. Dat komt door de onverwachte beweging die basgitarist Paul Simonon maakt, waardoor Smith achteruit moet wijken. “Hij zette opeens drie stappen mijn kant op en sloeg zijn basgitaar kapot”, vertelt ze veertig jaar na dato tegen de BBC. “Als een soort verdedigingsmechanisme maakte ik foto’s.”

Frappant genoeg wil fotografe Smith zelf niet dat haar shot gebruikt zou worden gebruikt voor de albumhoes van London Calling. Ze vindt het jammer dat er voor een wazige foto wordt gekozen. Ray Lowry, de ontwerper van de hoes, trekt zich daar weinig van aan. Hij vindt het juist wel wat hebben dat de foto niet zo scherp is. In zijn ogen maakt het de plaat spontaner en authentieker.

Uitgekeken

Ondanks het enorme succes dat London Calling boekt, is fotografe Pennie Smith inmiddels wel uitgekeken op de foto. “Het is leuk om zo geprezen te worden, maar ik kan de foto niet meer aanzien”, vertelt Smith, die als fotografe ook werkte voor The Rolling Stones en Led Zeppelin. “Het is zo vaak in verschillende vormen gebruikt, dat het een soort wallpaper is geworden. Ik heb de foto zo vaak gezien, dat het bij mij niet meer dat geweldige gevoel van destijds oproept.”

Eerbetoon aan Elvis

Met London Calling wil ontwerper Ray Lowry een eerbetoon brengen aan Elvis. Dat is duidelijk terug te zien aan de albumhoes, die verdacht veel weg heeft van Elvis Presley, het debuutalbum van The King of rock-n’-roll. Zo zijn de roze en groene letters overeenkomstig en hebben beide albums een zwart-wit foto van een artiest met een gitaar in zijn hand. Alleen ging Elvis met iets meer liefde om met zijn instrument…

Postzegel

Ook buiten de muziekwereld is London Calling een groot succes. Zo brengt de Royal Mail in 2010 tien klassieke Britse albumhoezen als postzegel uit. En zo kun je naast onder andere Let It Bleed van de Rolling Stones en The Division Bell van Pink Floyd ook een brief beplakken met London Calling van The Clash.

Ook Banksy laat zich inspireren door het iconische album. De Britse kunstenaar maakt in 2010 een graffiti-kunstwerk van basgitarist Paul Simonon. In zijn hand heeft hij nu echter geen gitaar, maar een bureaustoel.

Museum

Ter ere van het veertigjarig bestaan van het beeldbepalende London Calling opent Museum of London in 2019 de tijdelijke tentoonstelling The Clash: London Calling. Bij de expositie zijn meer dan honderd artikelen van de band te bewonderen, zoals de handgeschreven trackvolgorde van gitarist Mick Jones en de drumstokjes van Topper Headon. De kapotte basgitaar van Paul Simonon kon uiteraard niet ontbreken in de verzameling.
Eerder dit jaar had Museum of London goed nieuws voor de fans van The Clash: ondanks dat de expositie was afgelopen, is de gebroken basgitaar sinds afgelopen zomer permanent te bewonderen in het museum.

Festival in Amsterdam

Ook over de grenzen is er succes voor London Calling. In Nederland is er zelfs een festival opgezet naar aanleiding van het succesvolle album. Dit is een showcasefestival waar de kleinere bands zich mogen laten zien aan het publiek. Het begon als springplank voor artiesten uit de UK, maar de laatste jaren doen er ook bands uit andere landen mee. Sinds de eerste editie in 1992 kwamen onder meer Blur, Snow Patrol en Franz Ferdinand naar London Calling.

The Clash in de NPO Radio 2 Top 2000

The Clash staat in 2022 twee keer in de NPO Radio 2 Top 2000. London Calling heeft met plek 1161 de hoogste notering.