Bizar: Het cassettebandje maakt comeback

Kijk, dat vinyl al een aantal jaren weer in de lift zit, is niet zo heel moeilijk te verklaren. Het gevoel van een naald die door een elpee snijdt, het krakende geluid dat door je speakers sijpelt, de vorm van het zwarte goud, de platenhoes, alles. Nogal wiedes dat in een tijd dat muziek almaar digitaler wordt, ook een steeds groter wordende groep (terug)verlangt naar het pure muziekluisteren.

Dertien om tien miljoen

En wanneer een instantie als The National Audio Company bekendmaakt dat in 2014 maar liefst 13 miljoen vinylplaten zijn verkocht, wordt dat beeld van een revival bevestigd en wordt vervolgens in elk relevant nieuwsmedium hoog van de toren geblazen. Veel minder ruchtbaarheid werd echter gegeven aan het feit dat in datzelfde jaar ook 10 miljoen cassettebandjes zijn verkocht.

Ja, laat dat maar even op je inwerken (dan zetten we daarna even wat feiten op een rij).

Voorbespeeld ook nog

10 miljoen cassettebandjes. Zeventig procent van die verkochte cassettebandjes waren voorbespeeld en kwamen uit de koker van de grotere platenlabels als Sony en Universal en waarop dus nieuwe muziek staat. De overige dertig procent waren lege cassettebandjes, hoogstwaarschijnlijk bedoeld om nieuwe muziek op te nemen, of: te tapen, zoals we zeiden tot medio jaren 90.

Maar wie dan?

Wie wil er nou in godsnaam weer gebruik maken van cassettebandjes? Zijn het vijftigplussers die hun buik vol hebben van de digitale revolutie (of gewoon niet snappen) en gewoon weer simpel op play, stop, pause, fwd, rew en rec willen drukken? Zijn het veertigers die uit nostalgische overwegingen hun taperecorder van zolder halen en met de vingers aan de knoppen hun lievelingsnummers van de radio opnemen (en dan de DJ vervloeken omdat ze het intro en outro vollullen)?

Nee dus. Uit datzelfde onderzoek blijkt namelijk dat het voornamelijk mensen onder de 35 zijn die cassettes kopen. Als reden wordt aangegeven dat deze generaties hun hele leven zijn opgegroeid met digitale muziek, eerst met de compact disc en later met mp3'tjes, wav'jes en al die andere extensies en dat ze kennelijk verlangen naar een analoge sound.

De hamvraag

Hier op de redactie werd een levendig debat gevoerd nadat ons het nieuws onder ogen kwam. De meesten van ons - een verdwaalde stagiair daargelaten - hebben het tijdperk van cassettebandjes (en bijbehorende frustraties als kapot tape, de slippende pauzeknop, verlies van kwaliteit bij het muziek over muziek overnemen, handmatig spoelen en omdraaien) bewust meegemaakt en we konden eigenlijk meer nadelen dan voordelen oplepelen.

Ja, je kon heel snel iets van de radio opnemen. Dat lukt je met cd's niet. Maar waarom? Waarom willen jonge mensen een taperecorder? Zouden dubbele cassettedecks en daarmee de stereotoren weer in schwung raken? Zullen we weer ghettoblasters op schouders in het straatbeeld zien? Komt de Walkman, al dan niet met auto reverse weer terug? Zullen platenzaken de deuren weer openen nu de relatief goedkope cassettebandjes over de toonbank vliegen?

Zeg het maar? Wat bezielt die 'jeugd'? Wij tasten in het duister...