NPO Soul & Jazz

Verslag van de dag: vrijdag

Nieuws
Verslag van de dag: vrijdag

Ons dagrapport wordt continue aangevuld met concertverslagen.

Snarky Puppy (& Metropole Orkest)

17:30 - 19:30, Maas
Wie Snarky Puppy nog niet kent, weet niet wat-ie mist. De Maas staat en zit in ieder geval overvol voor deze bijzondere show. Het is een briljant instrumentaal optreden onder leiding van bassist Michael League. Vol bewondering kijkt het publiek naar het podium, waar elf man constant improvisaties van de hoogste klasse leveren. Ze lijken met de minuut sterker te worden, want wat een stel rasmuzikanten staan er op het podium. En alsof dat nog niet genoeg is, komt het Metropole Orkest er nog eens voor een uur bij om (pas voor de vijfde keer) werk van het legendarische Sylva live te spelen. Ook met het Metropole Orkest schuwen ze niet om te improviseren. Vaak leidt het tot euforische uitbarstingen, die tot achter in de zaal worden toegejuicht. Het publiek geeft de musici terecht een staande ovatie.

Snarky Puppy & Metropole Orkest zijn echt een uitvinding samen. Dit gezelschap kan alles... #nsj16
— Bart Wijlaars (@bartwijlaars) 8 juli 2016

Snarky Puppy doet aan platspelen van hele grote zalen en wordt geholpen door t Metropole Orkest #nsj16 pic.twitter.com/QMdwxgYQhc
— Joris Belgers (@JorisWasHier) 8 juli 2016

Geweldig. Grammywinnaars #SnarkyPuppy & @MetropoleOrkest @northseajazz. Mannetje of 60 op het podium, maar feilloos en geïnspireerd #NSJ16
— Freddy Weima (@freddyweima) 8 juli 2016

Check ook het liveblog van NPO Radio 2 voor backstage materiaal, studiobeelden en updates!

Vintage Trouble

17:45 - 19:00, Nile
Vintage Trouble is de openingsact in de Nile, maar daarom zeker niet de minste. Vanaf de eerste zangnoot is alle aandacht erbij. Zanger Ty Taylor houdt het niet bij zingen - wat hij overigens ook al uitmuntend doet, wat een strot! - maar blijkt ook een rasentertainer te zijn. Binnen de kortste tijd heeft iedereen de smaak te pakken en danst en zingt het publiek mee. Langzaam aan druppelt de Nile vol, gelokt door beukende gitaarsolo's en verleidende grooves. Staan we bij een rock & roll show? Staan we bij een sixties soul show? Het is een combinatie van beiden, en het is heerlijk! Wat een energie straalt de band uit, zelfs tijdens de rustigere nummers, die ook heel goed vallen bij het publiek. Er wordt een moment van stilte ingelast voor de slachtoffers in de Verenigde Staten en een oproep gedaan naar saamhorigheid en vrede. Verder speelt de band zo'n opzwepende set, dat het publiek het wel aandurft om Taylor letterlijk op handen te dragen. Hij gaat al crowdsurfend door de Nile, zo weer terug naar het podium. Als het publiek nu nog niet is opgewarmd voor een prachtige editie North Sea Jazz, weten wij het ook niet meer!

Hot DAMN! Vintage Trouble kicking ass at #nsj16 pic.twitter.com/3tdMAiSDb4
— Marcel Burgstad (@Burkecity1) 8 juli 2016

Het zweet staat letterlijk in de bilnaad van Vintage Trouble. #nsj16
— Elles van Aarle (@ellesvaarle) 8 juli 2016

Foto door Ben Houdijk voor NPO Radio 2.

Thundercat

19:30 - 20:30, Darling
Het trio van bassist Thundercat staat in een tot de nok gevulde Darling te spelen. Niet alleen de drie muzikanten spelen het zweet op het voorhoofd, nee de temperatuur is hoog opgelopen door ook de festivalgangers halen af en toe een hand langs het hoofd. Houdt dat ze tegen? Nou, nee. En misschien komt die warmte ook deels van het podium, want ook hier blijkt de klasse van de muzikanten weer. Stephen Bruner, zoals Thundercat door het dagelijks leven gaat, bespeelt niet alleen zijn bas overtuigend, maar ook zijn stem (afwisselend kopstem en falsetto) brengt hij met passie. De set is tot in de puntjes gepolijst, en hoewel het van het ene uiterste naar het andere uiterste gaat, weet de groep de balans toch te vinden. Wat een uitstekend staaltje jazz fusion krijgen we voorgeschoteld. De virtuozen hebben ruimte genoeg om te experimenteren en doen dat dan ook gretig, tot genot van het publiek. Thundercat heeft natuurlijk op Kendrick Lamar's meest recente album meegespeeld, en wanneer hij ook nog een stuk van Lamar's 'Complexion' doet, gaat het dak er definitief af.

Thundercat's pretty groovy, but the drummer is stealing a lot of his erm... thunder #nsj16 pic.twitter.com/J4iCayYBh4
— Marcel Burgstad (@Burkecity1) 8 juli 2016

Ok, show me where to order all @thundercat records..
First highlight of the day @northseajazz #nsj16 pic.twitter.com/fYANemASFx
— Snowstar Records (@snowstarrecords) 8 juli 2016

Kamasi Washington & Metropole Orkest

20:30 - 22:00, Maas
Het Metropole Orkest is nog niet afgekoeld van hun optreden met Snarky Puppy, of ze staan alweer te vlammen met Kamasi Washington. Vanaf de eerste noot is het duidelijk, dit gaat weer een fantastische show worden. En niets blijkt dan ook minder waar te zijn. Kamasi Washington bespeelt zijn sax zoals we van hem gewend zijn. De combinatie met het orkest versterkt de emotie die hij toch altijd al zo goed weet over te brengen. Ook de toevoeging van het gospelkoor draagt hieraan bij. Wat een harmonie! Terecht wordt in het publiek opgemerkt dat de Maas best wat voller had mogen zijn voor de kwaliteit die Washington weet af te leveren. Gelukkig loopt het halverwege dan toch lekker vol. Dat is maar goed ook, want wat hier op het podium gebeurt is sensationeel. Denk je alles te hebben gehad, komt daar ineens Thundercat op het podium om even mee te bassen. En dan denk je dan alles te hebben gehad, komt Washington's vader ineens het podium op en speelt hij nog fluit mee. Ook Flying Lotus zit in de zaal en is getuige van de prachtige show, waarschijnlijk inspirerend genoeg voor zijn eigen optreden op North Sea Jazz later deze avond.

In a FULL stadium sized arena watching @KamasiW play healing music. I can't believe it
— FLYLO (@flyinglotus) 8 juli 2016

Oef, dit is heel mooi. Kamasi Washington met Metropole, pa, Thundercat..... Die strijkers! Kippenvel. #nsj16
— Gijsbert Kamer (@gijsbertkamer) 8 juli 2016

Kamasi Washington geeft beste jazzshow in jaren op #nsj16. Nu met z'n vader op het podium. Epic. pic.twitter.com/0iYThatkrq
— Randy (@randier86) 8 juli 2016

Foto door Ben Houdijk voor NPO Radio 2.

Christian Scott

21:30 - 22:45, Hudson
De Hudson is altijd een prachtige zaal. Enorm van formaat, gevuld met duizenden stoelen. Maar het mooiste is wanneer zelfs die stoelen niet genoeg zijn en er ook van de vloer (al dan niet staand) gretig gebruik wordt gemaakt. Dat is vanavond ook het geval bij Christian Scott. Hij begint wel een ruim kwartier te laat, omdat ze het geluid nog willen optimaliseren voor de zaal. Ondanks het ongemak getuigt dat wel van klasse. En eenmaal begonnen, weet hij de zaal van het begin af aan in te palmen. Traditionele jazz maakt plaats voor experimenteler werk. Er kan niemand meer bij in de zaal en het is duidelijk waarom. Hij fluistert en schreeuwt door zijn trompet heen, en laat je dansen en nadenken. Het talent dat Christian Scott heeft is onmiskenbaar, en dat van zijn band ook.

Altijd wow - deze jazzcat: Christian Scott #nsj16 @ North Sea Jazz… https://t.co/mfdOvJguvq
— Amanda Kuyper (@amandakuyper) 8 juli 2016

Allen Stone

21:30 - 22:45, Congo
Terwijl Christian Scott van zowel toeten als blazen weet in de Hudson, staat Allen Stone in de Congo. Gelukkig maar, dat er een heel plein aan de tent grenst, want er is meer dan voldoende animo voor de flinke portie soul van Stone. Hij roept iedereen op om lekker zichzelf te zijn en te doen waar je zelf zin in hebt. Dit resulteert al gauw in een heen en weer bewegende massa op zijn volgende groovy en funky song. Na een uitbundige gitaar- en orgelsolo klinkt een daverend applaus. Ook op de rustige en gevoelige nummers weet Stone het publiek te imponeren. Het is indrukwekkend hoe hij zijn gevoel compleet in de muziek weet te leggen.

Allen Stone sets the roof on fire @northseajazz pic.twitter.com/E5RZGG1f7g
— Lars van Egmond (@larsvanegmond) 8 juli 2016

@allen_stone slaying @northseajazz right now!
????????????????????????????
— Rag'n'Bone Man (@RagNBoneManUK) 8 juli 2016

Foto door Bullet-Ray voor NPO Radio 2.

Ibrahim Maalouf

22:45 - 00:00, Amazon
Als Artist In Residence staat Ibrahim Maalouf dit weekend maar liefst drie keer op de planken van North Sea Jazz. En hij speelt ook drie compleet verschillende shows. Het is vanavond weer eens van ongekende kwaliteit. Deze show is een eerbetoon aan Oum Kalthoum, een Egyptische zangeres waar Maalouf al als klein kind naar luisterde en door geïnspireerd raakte. Het is een ode aan de vrouw. En hoe Maalouf samen met zijn compagnons de nummers brengt is onmiskenbaar. Het zijn echt verhalen op zich. Hij sleept je mee door de roetsjbaan van emoties en betekenissen achter de muzikale stukken. Compleet stil en vol aandachtig kijkt het publiek in de Amazon naar de prachtige jazzshow van het vijfkoppige team van Maalouf. De Frans-Libanese trompettist weet misschien wel de meest indrukwekkende show van de dag neer te zetten. Het samenspel van deze supergroep brengt je naar een hele andere wereld. Er staat een rij tot ver op het binnenplein om de afgeladen zaal in te mogen. Misschien had Maalouf zelfs de Maas kunnen vullen, maar deze setting (met alleen stoelen) komt de sfeer en show alleen maar ten goede. Met een ware apotheose sluit Maalouf de eerste dag in de Amazon uitstekend af. We kunnen niet wachten tot zijn show van morgen!

Loved @theroots but had to leave them early to make sure I got in @ibrahim_maalouf #beyondexcited #nsj16
— Anne (@wolf__a) 8 juli 2016

Waarom staat Ibrahim Maalouf niet in de #Maas @northseajazz ..... Gemiste kans in te kleine zaal. En Maas nu half leeg.
— Mirjam Barendregt (@MirjamAfrt) 8 juli 2016

Today will mark the day I heard a man beatbox through a trumpet for the first time @ibrahim_maalouf LOVED IT!!! See you tomorrow!
— Anne (@wolf__a) 8 juli 2016

Pharrell Williams

23:45 - 01:00, Nile
Aan de andere kant van Ahoy is inmiddels een compleet andere artiest begonnen aan zijn set. Pharrell Williams sluit de eerste dag North Sea Jazz 2016 af. En dat doet hij geheel op zijn eigen manier. Met visuals op het scherm achter hem, zijn drummer en toetsenist op een lichtgevend plateau en hij heeft ook een flink blik danseressen opengetrokken voor de show. Met een petje op zijn hoofd en een microfoon in zijn hand weet hij aanvankelijk de Nile vol te krijgen. Natuurlijk zingt hij hit na hit - wat wil je, met zo'n hitmachine - maar hij neemt het publiek ook mee naar 'vroeger'. Zo zingt hij een medley aan covers en komt ook het repertoire van N*E*R*D* aan bod. Het hiphop- en rapgehalte ligt vrij hoog, met veel doordringende bas en geproduceerde muziek. Het middelste deel van de set misstaat een beetje op North Sea Jazz, maar hij lijkt de zaal - ondanks de uitstroom van publiek - te vermaken. Tot hij op een gegeven moment ook zelf eraan moet geloven. Hij breekt tot twee keer toe een nummer af en houdt een emotionele speech over de recente gebeurtenissen in de Verenigde Staten. Pharrell herpakt zich wel en weet de Nile te entertainen. Natuurlijk bewaart hij zijn allergrootste hits tot het einde, zodat iedereen al dansend en zingend naar huis gaat.

Veel weglopers bij Pharrell. Eerlijk is eerlijk: we hebben veel beter gezien. Maar zo vervelend zijn wat hits toch ook weer niet? #nsj16
— Bart Wijlaars (@bartwijlaars) 8 juli 2016