Gerda Havertong en Simone Weimans over 40 jaar Surinaamse onafhankelijkheid

Het zal je niet zijn ontgaan dat we deze week en 25 november in het bijzonder stil staan bij de 40-jarige onafhankelijkheid van Suriname. De 25ste zal de muziek uit Suriname centraal staan, de mensen, de cultuur, de liefde, het eten, alles. Zowel on air als online zal Radio 6 groen, geel, wit en rood kleuren.

Niet per se feestelijk

En het mooie is: Surinaamse Nederlanders gaven graag gehoor aan onze uitnodiging om mee te werken om 25 november tot een bijzondere dag te maken. Niet per se feestelijk, als we onze 6 interviews met bekende Surinamers erop nalezen. Maar des te meer reden om onze banden met Suriname aan te halen en uit te lichten.

Simone Weimans (NOS Journaal-presentatrice)

1. In hoeverre beschouw je jouw opvoeding als typisch Surinaams?

"Als je met typisch Surinaams bedoelt streng/autoritair, dan was mijn opvoeding dat zeker niet. Vooral mijn moeder wilde ons juist een vrije opvoeding geven, binnen de grenzen weliswaar. Daarbij was en is ze ook feminist. Ik ben vernoemd naar Simone de Beauvoir en mijn zus naar Marga Klompe."

2. Met welke Surinaamse muziek ben je opgegroeid?

"Er werd heel veel muziek gedraaid thuis, maar vrij weinig Surinaamse muziek. Zo nu en dan wel nummers van Max Nijman. Verder alles van reggae tot pop, soul en jazz."

3. Wat is volgens jou het beste Surinaamse nummer?

"Ik vind Surinaamse rouwliederen erg mooi. 'Yanda na da kondre' bijvoorbeeld en dan gezongen door een koor. Zoals in deze uitvoering. Dat soort 'troostu singi' geven echt kracht wanneer iemand overleden is. Ze doen me ook een beetje denken aan Zuid-Afrikaanse gospelnummers."

4. Wat is je mooiste herinnering aan een Surinaams feest?

"Mijn opa werd vorig jaar 95 en gaf een feest in zijn bejaardenhuis. Er was een dame met een gitaar die de hele zaal plat heeft gespeeld met allerlei Surinaamse liedjes. Erg knap hoe ze dat deed met alleen die gitaar. Jong en oud waren aan swingen, zelfs opa stond te dansen."

5. Hoe sta jij stil bij het 40-jarige jubileum?

"Op 25 november werk ik mee aan de feestavond Opo Kondre in de Stadsschouwburg Amsterdam van theatergroep Urban Myth. Samen met mensen als Jörgen Rayman, Gerda Havertong en Jetty Mathurin zappen we met theater, muziek, cabaret en mooie verhalen door de Surinaamse geschiedenis. Voor meer info kijk hier."

Gerda Havertong (actrice, zangeres)

1. In hoeverre beschouw je jouw opvoeding als typisch Surinaams?

"Ik zeg met trots dat mijn opvoeding ertoe heeft geleid dat ik geworden ben wie ik nu ben. Ik heb een goed fundament meegekregen. Mijn ouders lieten hun grenzen niet verleggen. Neen was neen, consequent. Daarin schieten veel opvoeders tegenwoordig wel eens tekort vind ik."

2. Met welke Surinaamse muziek ben je opgegroeid?

"Ik zong al vanaf mijn zesde jaar voor een Surinaams radioprogramma van de AVROS en bij Oom Adriaan aan de piano. Thuis zong het hele gezin, vooral op zaterdag als het huis werd schoongemaakt. Mijn vader mocht niet meedoen, want die zong vals. Het waren liedjes uit de kerk, de Evangelische Broedergemeente, er was geen instrument of platenspeler in huis. Een oom speelde gitaar en met hem zong ik."

3. Wat is volgens jou het beste Surinaamse nummer?

"Natuurlijk is het onmogelijk om één nummer te kiezen, maar het lied waarvan ik nooit genoeg krijg is 'Ala Pikin Nengre' van Big Jones, een schitterend lied over kinderen. Dat is een lied uit mijn kinderjaren waar ik ook goed op kon dansen.

Maar ook 'Adjossi' van Max Nijman vind ik prachtig, maar dat heeft te maken met de eerste keer uitvliegen uit het gezin, toen een tante dat nummer voor me aanvroeg op de radio."

4. Wat is je mooiste herinnering aan een Surinaams feest?

"Dan ga ik voor Owru Yari Dansi, een dansfeest op Oudjaar in Amsterdam. Dan moest je je van tevoren opgeven en werd er gedanst op muziek van Master Blaster en Zonnebloem. En lekker eten! Het feest begon om één uur 's middags en duurde tot een uur of acht. Daarna ging iedereen naar huis om je zeven-geesten-bad te nemen, zodat je verschoond van alle nare gebeurtenissen uit het oude jaar, het nieuwe jaar kon inluiden."

5. Hoe sta jij stil bij het 40-jarige jubileum?

"Alles aanpakken wat het leven biedt om ruchtbaarheid te geven aan iets dat je verworven hebt. Het is wel een feestje waard. We hebben wel veel bitterzoete jaren achter de rug de afgelopen 40 jaar en die mogen we niet vergeten. Op de 24ste zit ik in het RijksMuseum, waar we niet zozeer vieren maar overdenken. De 25ste treed ik samen met anderen op in "OPO KONDRE' in het Stadsschouwburg van Amsterdam."