Selah Sue croont, krijst en raggarapt de India vol

CONCERT

Selah Sue, Lowlands India, vrijdag 20 augustus 2010

MUZIEK

Een groovy dansbare melange, ergens tussen Björk, triphop, dancepop, Kelis en raggamuffin.

PLUS

De Leuvense Sanne Putseys zingt soulvol als voorbeeld Erykah, kreunt als een crooner en raggarapt even makkelijk. Selah Sue en haar uiterst dienende begeleidingsband hebben voor iedereen wat in huis. De gemene deler: het is dansbaar, het is groovy, het funkt ongenadig en in de India gaat het er in als gesneden bammetjes in een door winterslaap uitgehongerde beer. Selah Sue is eigenzinnig en charmant en ze implementeert genoeg frisse ideeën in haar sound om het interessant te houden. De Vlaamse heeft een benijdenswaardige soulstem, als ze even de ragga loslaat. Ze is wild en ze past niet in doorsnee hitparade-straatjes.

MIN

Selah Sue vliegt eerst vele kanten op en blijft dan hangen in softe reggae en synthpop. Ze heeft niet de uitstraling en stage presence om dit te verkopen. Ze is in die opzichten nog een beetje het meisje met gitaar dat in 2006 door Milow ontdekt werd en zo vorig jaar op Lowlands de Lima inpakte. Haar begeleidingsband opereert zo veilig dat ze zonder enige vragen de Amerikaanse douane door mogen. De gitarist en toetsenist spelen in gedachten in een prog-gedrocht en die irritant stuiterende bassist is zonder twijfel de grootste wigger (of wreadlock) van Lowlands 2010. Selah's show keldert op het laatst naar behangniveau, zo saai wordt er gespeeld.

CONCLUSIE

Milow had het wel degelijk goed gespot; Selah Sue bulkt nog altijd van de potentie. Maar ze moet wel snel die gladde begeleidingsband dumpen en een ranzig Berlijns kraakpand (of desnoods: een Jamaicaanse shantytown) in geschopt worden. Na zes maanden er weer uit komen en dan vooral zelf haar ding doen, zonder dat die meneer van de platenmaatschappij ook maar enige inspraak heeft. Misschien dat het dan weer gaat sprankelen en nog eens oprecht van het podium spat.

CIJFER: 5

Door Ingmar Griffioen, 3voor12.vpro.nl