Flat Earth Society geen platte bedoeling

Vrijdag 6 juli 2012, 17:00 @ Hudson
Door: Ties Timmers

ON STAGE
Peter Vermeersch (conductor, clarinet); Bruno Vansina (flute, baritone saxophone); Tom Wouters (clarinet, vibraphone); Benjamin Boutreur (alto saxophone); Michel Mast (tenor saxophone); Luc van Lieshout, Bart Maris (trumpet); Marc Meeuwissen, Stefaan Blancke (trombone); Berlinde Deman (tuba); Ernst Reijseger (cello); Pierre Vervloesem (guitar); Peter Vandenberghe (piano, keyboards); Wim Willaert (vocals, accordion); Kristof Roseeuw (bass); Teun Verbruggen (percussion).

Zestien (voornamelijk) Belgen vullen het podium van de Hudson: De drummer midden voor op podium, daaromheen piano, blazers, electrische gitaar, synthesizer, contrabas en natuurlijk Ernst Reijseger op de cello; kortom geen standaard bezetting voor een orkest, met dito muziek. Een mengeling van leeftijden en dat zit ook in de muziek: Ruige filmmuziek, kleine piep- en knarsgeluidjes, oosterse patronen.. van een carchase in een Tarantinofilm naar een orgie in een bus (ja echt, daar ging het gesproken woord in het laatste stuk over!).

PUBLIEK
De stoelen van de Hudson zitten voor driekwart vol, er wordt intens geluisterd en ritmisch meegeknikt. En dan barst de zaal in gelach uit, want ineens speelt de toetsenist een enkele noot, wat de rest van de band zo erg interesseert dat ze één voor één naar hem toe komen lopen om eens te kijken wélke noot die gast toch speelt. Maar er zit meer humor in de show...

OPVALLEND
Erst Reijseger is zo'n beetje de Jimi Hendrix op de cello. Hij neemt het ding op schoot en tokkelt, plukt en ragt erop alsof het een gitaar is, maar drumt en zingt ook en gebruikt zijn zelfs zijn partituurbladen om geluidseffecten te creëren. Maar de rest van de band kan er ook wat van: de accordeonist gebuikt zijn synthesizer om handklapjes en geile "come on!" stemmetjes te produceren, de gitarist trekt gekke bekken naar het publiek en dan natuurlijk de finale met het geproken woord...

QUOTE
Het laatste nummer bevatte gesproken woord; een scene in de bus... "Na mijn vraag of ze de liefde wilde bedrijven, antwoordde ze dat het te vroeg in de morgen was, te dadelijk na het ontbijt. Maar toen ze vernam dat de wereld zou ontploffen rond koffietijd, nam ze haar hoedje af en speelde het bedrijf mee". Binnen de kortste keren was de hele bus vol met "Een witte kolkende massa lijven".

Flat Earth Society