Van een feestpartij in de regen

Wie

De nestor van de powerjazz - hoe lang speelt saxofonist Dulfer nu al? Veertig jaar toch minstens! - stond geboekt voor het buitenpodium Mississippi. Met de fenomenale trompettist Rob van de Wouw, toetsenist Bas van Lier, bassist Eric Barkman, en Cyrill Directie op drums.

Verwachting

Aan zo'n club hoeft niemand meer uit te leggen hoe je de batterijen oplaadt. Wat een energie, wat een drive! De tent staat meteen op stelten, maar mèt dat Dulfer c.s. losgaan worden de hemelsluizen geopend en begint het te stortregenen. Bliksemflitsen begeleiden het concert, dat ook zonder de hulp van moeder natuur al een dampend karakter heeft. Snoeihard en met een onstuitbare drive spelen de mannen een driedelige suite waarin de saxofonist ieder een gelijk solistisch aandeel gunt.

Publiek

Het publiek golft en bruist, probeert de regen te ontwijken door onder de paddestoeltent tegen elkaar aan te kruipen. Maar hoe krachtig de Dulfertrein ook voortdendert, de weeromstandigheden maken het langzamerhand gevaarlijk om onder de tent te blijven staan. De organisatie is - terecht - onverbiddelijk: na 24 minuten moet Dulfer stoppen. Iedereen wordt verzocht om naar binnen te gaan. Hans Dulfer doet een oproep: wie had willen blijven luisteren moet 'm maar een mailtje sturen, dan stuurt hij een USB-stick met een compleet concert erop. Da's een mooie geste.

Oordeel

Jammer dat dit prachtconcert zo abrupt moest worden gestaakt.

Gezien Hans Dulfer, 21.15-21.45, 10 juli 2010, Mississippi, North Sea Jazz, Aad van Nieuwkerk