Jeremain Lens en Aldith Hunkar over 40 jaar Surinaamse onafhankelijkheid
- Nieuws
- Jeremain Lens en Aldith Hunkar over 40 jaar Surinaamse onafhankelijkheid
"Muziek was heel belangrijk bij ons en dus ook Surinaamse muziek."
Het zal je niet zijn ontgaan dat we deze week en 25 november in het bijzonder stil staan bij de 40-jarige onafhankelijkheid van Suriname. De 25ste zal de muziek uit Suriname centraal staan, de mensen, de cultuur, de liefde, het eten, alles. Zowel on air als online zal Radio 6 groen, geel, wit en rood kleuren.
Niet per se feestelijk
En het mooie is: Surinaamse Nederlanders gaven graag gehoor aan onze uitnodiging om mee te werken om 25 november tot een bijzondere dag te maken. Niet per se feestelijk, als we onze 6 interviews met bekende Surinamers erop nalezen. Maar des te meer reden om onze banden met Suriname aan te halen en uit te lichten.
Jeremain Lens (voetballer van o.a. AZ, PSV, Dynamo Kiev, Sunderland en Nederlands elftal)
1. In hoeverre beschouw je jouw opvoeding als typisch Surinaams?
"Ik ben typische Surinaams opgevoed. Dat houdt in dat we een hecht gezin zijn en heel veel respect voor onze ouders hebben. We laten dat ook duidelijk merken in de manier van praten tegen ouderen. Uit respect spreken we onze ouders aan met 'u'.
Wat ik ook typisch Surinaams vind, is dat wij altijd goed hebben geleefd met hetgeen wat we hadden en daarmee al tevreden waren. Je ziet vaak dat Hollandse gezinnen twee keer per jaar op vakantie gaan, terwijl wij maximaal één keer konden."
2. Met welke Surinaamse muziek ben je opgegroeid?
"Typische Surinaamse muziek is kaseko en kawina. Ik heb vroeger zelf ook in een bandje gespeeld, dus ik houd van die Surinaamse muziek. Voor mijn 26ste verjaardag heb ik een feest gegeven in Amsterdam waar één van de grootste Surinaamse bands La Rouge optrad. Thuis werd er altijd muziek gespeeld door mijn vader dat was vooral soul, wat nog steeds mijn favoriete muziek is."
3. Wat is volgens jou het beste Surinaamse nummer?
"Als ik een favoriet nummer moet noemen, doe ik al het andere uit Suriname te kort. Je hebt zoveel goede bandjes zoals La Rouge, La Caz, Ondrofeni, Aptijt en Explosion."
4. Wat is je mooiste herinnering aan een Surinaams feest?
"Ik kan me nog heel goed herinneren dat mijn broer een feest gaf toen hij 15 werd en ik 12 was. Ik vond het helemaal geweldig om achter veel oudere vrouwen aan te rennen en tegen hun aan te dansen. Of dat zij met mij een schattig dansje deden."
5. Hoe sta jij stil bij het 40-jarige jubileum?
"Door het voetballen ben ik zelf helaas nooit bij een van de festivals zoals Keti Koti in het Vondelpark, maar onderling feliciteren we elkaar en krijg ik altijd foto's van de Surinaamse kledingdracht die mijn familie en vrienden die dag dragen."
Aldith Hunkar (oud-presentatrice (Jeugd)journaal en Villa 65)
1. In hoeverre beschouw je jouw opvoeding als typisch Surinaams?
"Ik zal niet zeggen typisch Surinaams, maar wel met veel Surinaamse elementen. Toen ik zes was zijn we met ons hele gezin weggegaan uit Suriname en zijn we de hele wereld gaan rondreizen vanwege het werk van mijn vader. Ik ben op vier continenten opgegroeid. Maar regels waren wel regels, je moest het leuk maken met elkaar en zowel ouderen als kinderen tellen mee."
2. Met welke Surinaamse muziek ben je opgegroeid?
"Muziek was heel belangrijk bij ons en dus ook Surinaamse muziek. Vooral op zondagen was er bij ons veel muziek: van Chinese popmuziek tot Surinaamse muziek tot klassiek tot jazz tot de oude muziek uit Jamaica tot Russische koren, echt alles. Mijn ouders waren gewoon een beetje gek, in de meest positieve zin van het woord."
3. Wat is volgens jou het beste Surinaamse nummer?
"Zonder enige twijfel is dat 'Langa Bere' van Lieve Hugo. Dat is echt een feestnummer, dat bij ons thuis altijd werd gedraaid op feestdagen en ik denk dat elke Surinamer dit nummer kent. Je kunt gewoon niet stilstaan op dit nummer. Niemand niet."
4. Wat is je mooiste herinnering aan een Surinaams feest?
"In Suriname telt iedereen mee en dat geldt met name op feesten. Er zit altijd wel ergens in een hoekje een overgrootmoeder, die bijna niet meer kan lopen, maar dan gaat het jongetje van negen jaar haar halen en trekt haar de dansvloer op. Dat vind ik het mooiste aan Surinaamse feesten, los van het lekkere eten."
5. Hoe sta jij stil bij het 40-jarige jubileum?
"Ik ga er zeker bij stilstaan. Vroeger heb ik er ook dingen mee gedaan. Voor het Journaal bijvoorbeeld heb ik reportages gemaakt. Want het is ook een moment om je af te vragen hoe het verder moet met Suriname. Het land heeft zoveel potentie, maar het komt er niet helemaal uit vind ik. Het kan altijd nog beter dus."