Een helpende hand voor Arachibutyrophobia

On stage

Bij aanvang is de zaal vol, maar niet afgeladen. Zouden er bezoekers zijn die zich hebben bedacht vooral geen Nederlandse act te gaan zien op een festival met zoveel grote buitenlandse namen? Die hebben het mis. Ernst Glerum op de bas heeft zijn VPRO Boy Edgar prijs vers op zak, Anton Goudsmit op gitaar zal, zoals gebruikelijk, aanstekelijk aanwezig zijn en met Joost Patocka op drums is de begeleiding compleet.

Wat verwachten we?

Herman laat er geen gras over groeien en laat er vanaf het eerste moment geen misverstand over bestaan: alle energie die aan het einde van dag twee in de zaal nog aanwezig was zal volledig worden benut bij dit optreden. Herman speelt vooral werk van Mengelberg en dat roept ook associaties op met Eric Dolphy. Free-jazz dus en met in het achterhoofd alle andere ensembles waarin Herman speelt, zijn uitstapjes gegarandeerd.

Wat krijgen we?

Dit kwartet is op de meest aanstekelijk mogelijke manier aanwezig en Herman betrekt het publiek op alle mogelijke manieren bij zijn optreden en bereikt haar ook. 'Maak alsjeblieft foto's van ons, het hele optreden door, maar zet ze wel op het internet. En niet die van die slechte nummers die we spelen; daar zijn er al te veel van'. Herman doet meer en speelt met alles wat los en vast zit op het podium: hij schreeuwt, hij blaast, hij zingt en hij danst. Herman gebruikt zijn microfoon zelfs als bass-drum en ook dat werkt als een trein. Deze muzikale vorm van totaalvoetbal maakt dat je bijna letterlijk het podium optrokken wordt. Alleen de stoelen in de zaal staan jammerlijk in de weg.

Leukste moment

'Wie is de beste saxofonist van Rotterdam? Van Nederland?' 'Benjamin Herman!' schreeuwt het publiek, maar hij wijst ze streng maar rechtvaardig terecht: Piet Noordijk natuurlijk! En muzikanten die een ode aan pindakaasfobie brengen, Arachibutyrophobia, hebben altijd een streepje voor bij mij.

Oordeel

Herman doet het op een groot festival zelfs beter dan in kleine zalen. Bij zijn tournee afgelopen winter heb ik hem in een kleine zaal gezien en dat was erg goed maar hier op North Sea is de overdracht van energie exponentieel toegenomen. Dit optreden is een van de hoogtepunten op dag twee. Hypo Christmas Treefuzz? Jazekurzz! Mooi. Beter. Hard. Leuk. Goed. Lekker.

Andre Klaver

Gezien: zaterdag 22:15-23:30, Hudson