Wallis Bird, een raggende ragebol
- Nieuws
- Wallis Bird, een raggende ragebol
De kleine jonge wildebras heeft in een uurtje 4 snaren gebrokenDe singer-songwriter uit Dublin geeft een wilde show met niet zulke hele wilde poprockliedjes
CONCERT
Wallis Bird, Lowlands Lima, zondag 22 augustus 2010
MUZIEK
Wallis Bird kondigt haar eigen liedjes aan met deze is echt amazing. Maar echt amazing is haar performance. De wildebras bespeelt haar gitaar alsof het een extra lichaamsdeel is. Haar enthousiasme is aanstekelijk. Het publiek moet lachen als een van de gitaren nog niet geplugged is en iedereen ondersteunt haar met zang als ze nog moet stemmen. Het wisselen van de snaren doet rhodespianist Aidan heel behendig. Om tijd te winnen geeft Christian Vinne een human beatbox drumsolo en Bird drumt gezellig mee. De liedjes varieren van balades tot funky rockstuff. Ze worden daarbij opgesierd met instrumentjes als de bazuka, melodica, regenbuis en de fluwelen samenzang van Bird, Aidan en Aoife. De stem van Bird gaat alle kanten op en kan zowel rauw als meisjesachtig poppy klinken.
PLUS
Geweldig hoe ze zo chaotisch en wild overkomt maar toch alles in de hand heeft. Met kleine indicaties geeft ze aan hoe en wanneer het publiek mee kan doen.
MIN
Ondanks haar wilde spel, ze breekt snaren bij de vleet, klinken de liedjes een beetje belegen. Ze doen me op een één of andere manier aan christelijke rockliedjes denken, zo opgetogen en aardig.
CONCLUSIE
Een lekker dynamisch optreden. Het natuurtalentje Bird heeft ook een fijne stem. De hele band is super geanimeerd. Ze is zó ruig, als ze aan het eind een van haar gitaren zou slopen, zou niemand daar raar van opkijken. Veelbelovend
