Geen noot hetzelfde

Wie?

Jamie Lidell heeft een aantal prachtige soulhits op zijn naam staan. Eerder dit jaar bracht hij het elektro-experimentele album Compass uit dat op het eerste gehoor nogal onverteerbaar is. Afgezien van de hit Enough is Enough dat er altijd ingaat.

Verwachting

Op het podium staat een aantal keyboards klaar. Nee toch? We krijgen toch zo'n experimenteel gedoe? Nee, is het eerste antwoord. Jamie Lidell begint heerlijk, te gekke soul met een funky groove. Hij stuitert over het podium en de sfeer zit er direct in. Maar na een paar te gekke nummers verlaat de band opeens het podium. Jamie loopt naar zijn sampler en maakt ritmische geuiden die hij loopt tot een heel lied. Hij zingt er mooi over heen. Jammer alleen dat Jamie hier veel te lang mee doorgaat. De stemming in het publiek zakt direct in.

Publiek

Aanvankelijk hel enthousiast wacht het publiek tijdens ale experimenten rustig af totdat de hits weer komen. Want die heeft de Brit ons beloofd. De hit Enough is Enough is een welkome afwisseling na de acapella stemacrobatiek. Maar ook daarna zoekt Lidell met regelmaat en ander geluid. Het resultaat is een structureel verschillende set die muzikaal alle kanten opschiet. En soms is dat te gek, en dat weer wat minder.

Oordeel

"Every show I play is different", schreeuwt Jamie Lidell halverwege. En dat klopt ook deze show. We krijgen lekker soulfunk, poppy hits, experimentele zangkunst en zelfs een vuvuzela om onze oren. Het concert blijft zo varieren dat we er ook een beetje moe van worden. Daarom naar iets anders na de helft van dit concert.

Gezien

Jamie Lidell, 19.30-20.15, 9 juli 2010, Maas, North Sea JazzMaarten van Heuven