Ruben Hein publiekslieveling voor alle leeftijden

On Stage

On stage zien we Ruben Hein - misschien zelfs wel iets te bescheiden - aanvankelijk aan de zijkant van het podium zitten, zingend, maar ook spelend op de toetsen, bijna of hij zijn lange lijf nog een beetje wil verbergen. Tot zijn uitstekende saxofonist, Maarten Hogenhuis, ook een zeer vaardig pianist blijkt te zijn en Ruben zich midvoor op het podium kan posteren. Drummer Stefan Kruger en bassist Hugo den Oudsten vormen een stevig fundament achterop het podium, en op de rechterflank zien we behalve de al genoemde saxofonist Maarten Hogenhuis ook nog Bart Lust (trombone) en Coos Zwagerman (trumpet), terwijl gitarist Paul Willemsen als libero heen en weer loopt.

Wat

Eigenlijk heeft-ie nog maar net zijn eerste cd uit, de jongen uit Gelderland die dacht dat hij pianist zou worden maar bij wie door toeval in 2007 een fenomenaal zangtalent werd ontdekt. Een platencontract bij Blue Note, optredens met Pete Philly & Perquisite, in de band van Benjamin Herman - hij heeft het allemaal al gedaan in die korte tijd. Behalve een reeks nummers van het album Loose Fit krijgen we ook nummers te horen die niet op de cd (maar wel op de vinyl-uitgave) zijn terechtgekomen, èn een paar fonkelnieuwe titels. Degelijke poppy jazz waarin de songwriter-achtige liedjes vertrouwenwekkend worden ingepakt.

Publiek

Het publiek heeft vergeleken met wie er waren afgekomen op de ruige act van Hans Dulfer van een half uurtje eerder op dit podium een heel ander karakter gekregen - wat natuurlijk ook net is wat North Sea Jazz zo'n leuk festival maakt. Veel meer dames die zich naar voren dringen, tenminste voorzover de overkapping bescherming biedt tegen de gestaag neerdruilende regen. Maar man of vrouw, jong of oud, niemand biedt weerstand aan de prettig in het gehoor liggende liedjes van Ruben Hein, die hij met verve en met aanstekelijk enthousiasme brengt.

Moment

Een mooi moment was toen de zanger zich losmaakte van zijn electrische piano en zich aan de rand van het podium verwonderde waarom het publiek ineens een paar meter achteruitdeinsde… maar dat kwam doordat het net op dat moment begon te regenen en iedereen z'n best deed onder de overkapping te gaan staan… droog in een bijna perfecte cirkel onder de megaparasol.

Oordeel

De raket-carrière van Ruben Hein is verdiend. Die jongen heeft een dijk van een stem, een sympathieke podiumpersoonlijkheid, en hij communiceert met zijn publiek: niet alleen door zijn aanstekelijke, direct aansprekende liedjes, maar ook door gewoon herkenbare dingen te vertellen ("Heeft iemand net Paul Simon gezien?!" - waarvandaan Ruben trouwens ook al enthousiast zat te twitteren…). Een stevige, goed op elkaar ingespeelde band waarin vooral het uitstekende spel van Maarten Hogenhuis opvalt. Ruben Hein (vocals, piano); Maarten Hogenhuis (saxophone); Bart Lust (trombone); Coos Zwagerman (trumpet); Paul Willemsen (guitar); Hugo den Oudsten (bass); Stefan Kruger (drums).

Vrijdag 8 juli, 21.30, Mississippi.