NPO Soul & Jazz

Verslag van de dag: zaterdag

  1. Nieuwschevron right
  2. Verslag van de dag: zaterdag

Ons dagrapport wordt continue aangevuld met concertverslagen.

Jacob Collier

17:00 - 18:00, Darling
Nog maar 21, maar hoe vindingrijk! Jacob Collier is een 21-jarige Britse muzikant die op het podium staat alsof hij al jaren niets anders doet. Misschien is dat ook wel zo, want in de afgelopen jaren nam hij in zijn eigen slaapkamer talloze muziekfilmpjes voor YouTube op. Zijn specialiteit: het bespelen, opnemen en loopen van meerdere instrumenten tegelijk. Collier doet dit niet als kunstje. Nee, hij beheerst deze techniek tot in de puntjes. Daarbij is hij ook gewoon een uitstekende multi-instrumentalist. Drums, piano, bas, gitaar en percussie, niets is hem te gek. Tijdens nummers als 'Don't You Worry 'Bout A Thing' haalt hij werkelijk alles uit de kast om het publiek te imponeren. Ondertussen is zijn muziek ook gewoon goed. Leuk detail: als hij zichzelf loopt, zien we hem op een groot scherm vertoond als meerdere muzikanten of als een koor. Ondertussen kan hij ook subtiele ballads spelen (denk aan 'Shone', bekend geworden door Charlie Chaplin). Inmiddels nam hij in zijn eigen kamer ook zijn album In My Room op dat op de releasedag in 22 landen op de toppositie belandde in de dancecharts. Dance? Hij is vooral ook een geweldig jazzpianist. Jacob Collier bewijst zich als toptalent, en ook als een sympathieke gozer wie je al het succes toewenst.

_S7B8753_1

Foto door Bullet-Ray voor NPO Radio 2.

Level 42

18:00 - 19:15, Nile
Van tevoren werd de vraag gesteld of Level 42 het nog wel zou kunnen waarmaken. Dat stelletje oude knarren, hoe zou dat live klinken? Het antwoord is dat het nog steeds een geweldige beleving is. Natuurlijk, hier en daar schieten de vocalen een beetje uit de richting, en ook een muzikaal slippertje valt niet te voorkomen, maar dat verpest het optreden totaal niet. Vanaf het begin is duidelijk dat de band hun charme nog niet is verloren. Bandleider Mark King slaakt de kreet 'Oranje boven!', leidend tot groot applaus uit het publiek. Na 37 jaar staat Level 42 dan eindelijk op North Sea Jazz, en King is het kunstje nog niet verleerd, zo laat hij zien. Het gehalte slapbass is zo hoog en zo aanstekelijk, dat iedereen er een glimp van wil opvangen. De Nile puilt dan ook van alle kanten uit. Wanneer de ene na de andere single wordt gespeeld, gaat het publiek al heupwiegend en blij gejuich los.

2016 North Sea Jazz - Level 42-

Foto door Ben Houdijk voor NPO Radio 2.

St. Germain

19:15 - 20:30, Maas
We hebben lang moeten wachten op een vervolg na het succesvolle debuutalbum van St. Germain. Afgelopen jaar was die er dan, en wat voor een plaat is dat dan?! Om inspiratie op te doen reisde Ludovic Navarre af naar Afrika, waar hij muzikanten leerde kennen. Die worden vanavond ook ineens op de planken van de Maas geïntroduceerd. Hoewel we St. Germain meer van de elektronische jazz kennen, is het juist live vanavond vele malen beter dan op de plaat. Die dynamiek en puurheid die door de live-muzikanten wordt gecreëerd is ontzettend aangenaam voor de show. Wat een energie. Iedereen danst erop los, en wanneer de oude hits worden ingestart gaat het dak eraf!

_38A8604

Foto door Bullet-Ray voor NPO Radio 2.

Benjamin Herman & Robin Nolan Trio

19:30 - 20:45, Hudson
Het staat weer afgeladen, de rij om naar binnen te komen loopt tot bovenaan de trap door. En terecht, want Benjamin Herman heeft met deze samenwerking goud in handen. Ze dragen een versnelde versie van een nummer (genaamd 'Daphne') op aan Dafne Schippers, die dit weekend een gouden medaille wist binnen te slepen. Wat een opzwepende jazz klinkt er door de zaal. Je zou haast je stoel aan de kant willen gooien en een willekeurige omstander om een dans willen vragen. De korte passages en improvisaties worden vol bewondering opgevangen door het publiek, dat aan de lopende band applaudisseert. Robin Nolan vertelt nog een leuke anekdote, voordat ze een Beatlescover inzetten. Aan het begin van hun bestaan speelden ze op de straten van Amsterdam voor fooien. Tot op miraculeuze wijze hun promo cd'tje in handen van George Harrison van The Beatles terecht komt. Die belde Nolan uiteindelijk op om te vertellen hoe tof hij het vond, en dat ze bij deze uitgenodigd waren voor een etentje. Het gezelschap is zo enthousiast en sympathiek en weet heel goed met het publiek te verbinden. Met een grote glimlach loopt de zaal na afloop weer leeg.

Sabrina Starke

20:30 - 21:30, Darling

Vorig jaar bracht Sabrina Starke haar vijfde, titelloze album uit. De liedjes schreef ze vooral zelf en de plaat produceerde ze samen met drummer Salle de Jonge. Misschien is dit wel het concert van de avond. Sabrina Starke staat in elk geval vol zelfvertrouwen op het podium, draagt de show met verve en is erg goed bij stem. Ze speelt veel nummers van haar nieuwe album, maar ook een enkele oude hit komt voorbij. De puike band speelt goed, en de arrangementen zijn zorgvuldig en overtuigend. We horen soul, maar ook gospel, jazz en funk. De zaal is en blijft propvol - security haalt buiten zelfs mensen uit de rij - en zingt en klapt mee indien gevraagd. Het nummer 'Not Afraid Of The Dark' draagt ze op aan de zwarte slachtoffers van het recente politiegeweld in Amerika. Even later roept ze: "Enjoy Life!", en zet ze het funky en dansbare 'Milk & Honey' in, gevolgd door een net zo funky en dansbare cover van 'Clean Up Woman' van Betty Wright. Starke laat weer eens zien van alle markten thuis te zijn en klaar te zijn voor een grotere zaal dan de Darling. Met 'All In Line' geeft ze nog een dampend slot aan de show. Chapeau!

Anderson .Paak & The Free Nationals

21:15 - 22:00, Maas
Wat een enorme hype is er gaande rondom Anderson .Paak. Velen noemen hem een wonderkind en dé artiest van de toekomst. Hij zou de nieuwe Kendrick Lamar zijn. Maar maakt hij al die verwachtingen ook echt waar op North Sea Jazz? Het antwoord is een volmondige 'JA!'. Ook al staat de Maas niet helemaal vol en speelt de band slechts een set van drie kwartier, Anderson .Paak weet de energie duidelijk over te brengen. Eerst alleen met een microfoon in de hand, daarna stapt hij achter de drums om zijn raps te combineren met strakke drumpartijen. Het gevolg is een explosie aan drums, gitaar, toetsen en bass. Het mooiste is dat het drummen het rappen niet in de weg staat, en andersom evenmin. Die felle raps uit het begin maken al snel ook plaats voor de soulvolle kant van zijn stem. Daar klinkt dan weer een funky gitaar onder, wat dan uitmondt in een verscheurende solo. Nee, over die hype valt niet te twisten. De energie die Anderson .Paak en zijn Free Nationals op het podium laat zien en horen is onvoorstelbaar!

2016 North Sea Jazz - Anderson.Paak-3542

Foto door Ben Houdijk voor NPO Radio 2.

Jungle By Night

22:00 - 23:00, Mississippi
Wie Jungle By Night al eens eerder live heeft gezien, hoeven we niet meer uit te leggen dat hun optreden op North Sea Jazz een feestje zou gaan worden. De vrolijkheid en uitbundigheid waarmee de band op het podium staat is zeer aanstekelijk en binnen de kortste keren doet het publiek dan ook volop mee. Solo na solo volgt, op zowel orgel als diverse blaasinstrumenten. Korte passages worden afgewisseld met een bombastisch totaalgeluid. En het weer kon natuurlijk ook niet beter vandaag. Want wat wil je nu nog liever dan op een zomerse avond genieten van een drankje, terwijl een stel ontembare Amsterdamse jongens hun energie uitspatten over het plein van Ahoy?

2016 North Sea Jazz - Jungle by Night-0998

Foto door Ben Houdijk voor NPO Radio 2.

Fresku

22:15 - 23:15, Darling
Dat North Sea Jazz een uur wijdt aan Nederlandstalige hiphop - met Brabants accent - is alleen maar een teken dat het goed gaat met het festival en met de muziek uit Nederland: er is immers voldoende aanbod om te programmeren. Fresku maakt zijn debuut op NSJ en doet dat niet alleen met verve maar ook met zichtbaar plezier. Een toffe show met een fenomenale flow. Special guests Sarah-Jane, Winne en Big Boy Caprice dragen hier ook hun steentje aan bij. Fresku schiet zijn grappige teksten op het publiek af en laat zijn behoorlijke buik aan het publiek zien: "Het gaat goed met mij, met jullie ook?" De band is groovy en funky en een aanwinst zijn de blazers Guido Nijs, Jan van Duikeren en Louk Boudesteijn. Slim, energiek, vet en zeker ook lieflijk, bijvoorbeeld als we de naam van zijn dochter (Alisha) scanderen.

Branford Marsalis & Kurt Elling

22:45 - 00:00, Amazon
Ook hier lijkt weer een miscalculatie te zijn van de organisatie. Een enorme rij staat er voor de zaal om ook maar een glimp op te vangen van Branford Marsalis en Kurt Elling. Dat is ook niet heel onverwachts, want er staat een stel rasmuzikanten op het podium en dat Kurt Elling als special guest mee is gekomen maakt het alleen maar een mooiere avond. Het virtuoze spel is adembenemend. Piano, contrabas en drums spelen tegen elkaar in en het lijkt een soort wedstrijd te worden. Branford Marsalis zelf staat vanavond wat meer op de achtergrond. Kurt Elling neemt daarentegen geregeld wel een stapje naar voren. Zijn vocalen zijn een uitstekende toevoeging, want zijn warme stem sluit naadloos aan op de meeslepende muziek. Ook al prefereren enkelen uit het publiek toch de instrumentale arrangementen. Maar één ding is zeker, dat is een luxeprobleem. Want wat een uitstekende show hebben we kunnen zien.

Ibrahim Maalouf (Red & Black Light)

23:00 - 00:45, Maas
Wie gisteren bij de show van Ibrahim Maalouf is geweest, weet wat een waanzinnig optreden de trompettist kan verzorgen. Maar waar het gisteren nog zo'n mooi ingetogen en verhaalvertellend optreden was, gooit Maalouf vandaag het roer compleet om. Wat een briljant contrast, en Maalouf misstaat beide stijlen zeker niet! Voor zijn show van vandaag staat het album Red & Black Light in het middelpunt. En met dit project overtreft hij zichzelf. Vanavond blijkt dat hij niet alleen een uitstekende componist en trompettist is, nee hij laat ook zien een echte entertainer te zijn. Hij vraagt de hele Maas te dansen (inclusief de tribunes, dat publiek mag opstaan!) en krijgt dat ook voor elkaar. Er ontstaat zelfs een springende massa tijdens één van de vele muzikale uitbarstingen. Met veel meer energie en bombast staat Maalouf op het podium te dirigeren. Zijn band en daarmee ook het publiek. Daarnaast pakt hij regelmatig de microfoon om verhalen te vertellen achter de nummers, maar ook zijn zangstem ten gehore te brengen. Hij speelt anthems die het publiek uit volle borst meezingen. Zal dit zijn beste show op North Sea Jazz 2016 zijn geweest, of wordt het morgen met het Metropole Orkest nóg beter? Laten we daar eens een nachtje over slapen.

2016 North Sea Jazz - Ibrahim Maalouf-1145

Foto door Ben Houdijk voor NPO Radio 2.

Con Brio

23:45 - 00:45, Mississippi
Combineer de dansbare hardcore funk van Sly & The Family Stone en James Brown met de zwoele soul van D’Angelo en Prince en je hebt Con Brio. De Amerikaanse band is een levend bewijs dat deze opzwepende muziekstijl alle generaties en stromingen overleeft. Want hoewel de groep uit San Francisco pas twee jaar bestaat, klinkt het zestal alsof ze al decennia op het podium staan. Con Brio levert aanstekende uptempo funk met vurige gitaarpartijen, stuwende blazers, strakke ritmesectie en natuurlijk het zo kenmerkende Hammond-geluid. Dit alles onder de bevlogen leiding van zanger/gitarist Ziek McCarter. Con Brio, waarvan debuut EP Kiss The Sun vorig jaar verscheen, is een Italiaanse term die het best vertaald kan worden als ‘met vuur’. Wat dat betreft had deze zwoele funkmachine geen betere bandnaam kunnen bedenken. Con Brio mag vanavond de Mississippi afsluiten en doet dat met verve. Er staan al wat gretige mensen te wachten tijdens de soundcheck, maar wanneer de eerste noten worden geblazen stroomt het hele plein weer vol. Het publiek lijkt blij verrast op hun doortocht naar de show van Earth, Wind & Fire en blijft warempel wat langer staan!

Hiatus Kaiyote

00:00 - 01:00, Darling
De term Future Soul is zeker van toepassing op de groep Hiatus Kaiyote. Gewapend met een driedelige synthesizer maakt de groep dromerige, ongrijpbare muziek die zeker gelinkt is aan de soul, maar heel erg de toekomst in kijkt. Soundscapes verwerkt in liedjes, rond de mooie en hese stem van de charmante en ietwat lijpe frontvrouw Nai Palm, die een beetje klinkt als Erykah Badu, Lianne La Havas en Meshell Ndegeocello. De nummers hebben geen traditionele structuur, maar zijn kleine experimentjes met een soort van refreinen en bruggen, maar dan bomvol structuurtjes en geluidjes. Hiatus Kaiyote is origineel, en tegelijk goed in het gehoor liggend. Prince was overigens groot fan.

Ga ook zeker naar de website van NPO Radio 2, zij doen ook uitgebreid verslag van North Sea Jazz.