De gouden keel van Kurt Elling

On stage

De leden de Klüvers Bigband hebben er twaalf uur over gedaan om naar het North Sea Jazz te komen. Als de zaalpresentator het ons niet had verteld, hadden we dit nooit kunnen bevroeden, want wat een energiek orkest! Als het orkest schittert, zie je Elling genietend whooo roepen, meeswingen of op zijn tamboerijn spelen. Altijd met die grote glimlach en altijd zeer betrokken.

Wat

Het belooft een all American optreden te worden: Kurt Elling swings Frank Sinatra. Ze beginnen echter met een nummer van Ellings laatste album The Gate. Een interpretatie van Joe Jackson's Steppin' out. Elling staat bekend om zijn vocaleses (zang/scat solo's). Door de verschillende medeklinkers lijkt het op idiote fantasiewoorden, maar het werkt wel. Bij flinke uithalen, trekt hij soms zijn microfoon te abrupt van zijn mond weg, waardoor de overgang wel erg groot wordt. Later gaat dat iets subtieler. De Frank Sinatra-nummers zijn weloverwogen uitgekozen. Geen clichés maar fraaie songs als April in Paris en Luck be a Lady. De arrangementen passen perfect bij Elling, ook de nummers van The Gate: Norwegian food en Stevie Wonders Golden lady krijgen een heerlijk swinggehalte. Sinatra domineert absoluut niet, het is Elling's time.

Publiek

Je zou toch verwachten dat er echte Sinatra-fans in de zaal zouden zitten die applaudiseren zodra een een lied wordt ingezet. Misschien is het niet comme il faut? Het publiek is eerder afwachtend, maar uiteindelijk vreselijk onder de indruk van Elling en orkest.

Maf stemmetje moment

Elling is een entertainer die tussen de nummers door iets zegt over het komende lied, dingen als, dit zou Sinatra ook hebben gezongen, of jammer dat Sinatra deze eerder heeft gedaan. Wanneer hij een maf stemmetje opzet en zegt: “I feel some swinging coming, man” met de nadruk op mán, doet hij vast een voor ons onbekend tekenfilmfiguurtje na.

Oordeel

Klasse!

Gezien: Amazon 00.00 -1.10 zaterdag 9 juli North Sea Jazz 2011 Charlie Crooijmans