Kom op Katie, kom eens los

Wie

Katie Melua, die we allemaal kennen van de hitsingle Nine million bicycles to Bejing, maakt voor lieflijke en intieme vocal jazz. Voor haar nieuwste cd schortte ze de samenwerking met haar vaste songwriter op en werkte ze samen met danceproducer William Orbitt een nieuwe plaat op zoek naar een nieuw geluid.

Verwachting

Vanwege de WK-finale is het programma in de Nile verschoven en dus moest Melua een heel stuk eerder beginnen. Haar vaste publiek staat echter al ver voor aanvang voor de nog dichte deuren van de Nile. Katie is dus nog altijd populair. In de eerste track horen wat dance-invloeden. Maar bij de andere songs brengt ze steeds meer een mix van singer-songwriter, country en soms ook wat rock.

Publiek

De mensen in de Nile horen een Melua die kleine en intieme liedjes zingt, niet zo veel bereik heeft, vrij monotoon zingt en bij de spaarzame hoge uithalen wat onzuiver klinkt. Van sfeer is geen sprake. Ligt voorak aan Katie Melua zelf die te schuchter is om het publiek op te zwepen. Ook haar liedjes zijn veel te rustig om de massa in de Nile echt te amuseren. Ik zelf geef het na 25 minuten op.

Moment

In die tijd is er eigenlijk gen leuk moment. Melua praat nauwelijks. Ze beweegt nauwelijks. Ze zingt haar liedjes en houdt het daarbij. Het publiek beweegt ook nauwelijks en praat wel. Vooral achterin de zaal.

Oordeel

Tja, hoe wil je dit noemen: mooi en lieflijk? Saai en kabbelend? De vraag is eigenlijk: wat heeft de roomblanke muziek van Melua met haar mix van singer-songwriter, country en rock eigenlijk te zoeken op dit festival met vooral zwarte muziek?

Gezien: Katie Melua, 14.45-15.25, 11 juli 2010, Nile, North Sea Jazz, Maarten van Heuven