Onsterfelijke liedjes in een kitsche setting
- Nieuws
- Onsterfelijke liedjes in een kitsche setting
De componist en painist Burt Bacharach, een levende legende, treedt voor het eerst op op het North Sea Jazz Festival. Hij doet dat dan ook meteen twee keer achter elkaar, niet slecht voor iemand van over de 80! Beide concerten zijn uitverkocht. Het eerste optreden loopt behoorlijk uit en Bacharach belooft dit keer niet zo lang van stof te zijn.
On stage
Een breekbare maar zeer vitale en statige Bacharach die, perfectionistisch als hij is, alles scherp in de gaten houdt en af en toe op staat van zijn pianokruk om aanwijzingen te geven. Aan de zijkant zitten de drie vocalisten John Pagano, Donna Taylor en Josie James. Om Bacharach heen zitten Elizabeth Chorley (viool), Thomas Ehlen (trompet, flugelhorn), Dennis Wilson (rietblaas), David Joyce en Rob Shrock (keyboards), David Coy (bas) en David Crigger (drums en percussie). Speciale gast Trijntje Oosterhuis zingt een drietal nummers.
Verwacht
De meeste bekende liedjes als Walk On By, Raindrops Keep Falling On My Head en Alfie komen aan bod. Helaas is het gros in een medley geperst. De muziek die onterecht gezien wordt als platte muzak is een genot om naar te luisteren. Hoewel ze soms erg kitsch aandoet, zitten er altijd weer verrassende wendingen in die haar onsterfelijk mooi maakt. De zang - een uiterst belangrijke component - is wisselvallig. Zo zet Josie James een irritante meisjesstem op, is John Pagano's stem - typisch Amerikaans - te zwaar aangezet en heeft alleen Donna Taylor een warme, krachtige, maar ook schorre stem. Trijntje Oosterhuis laat zien wat ze in huis heeft en dat is verrassend goed. Alleen geven haar krachtige uithalen een onwenselijke kille bovenlaag aan de liedjes. Bacharach zelf zingt ook een aantal keer, hoewel echt zingen kun je het niet noemen, maar het lied Alfie waarin hij alleen zichzelf begeleidt, bijgestaan door trompet, is heel integer.
Reactie publiek
Alleen bij Raindrops Keep Falling On My Head zingt de zaal zachtjes mee. Verder veel waardering en respect voor de grote meester.
Leukste moment
Als Bacharach de musici afkondigt en vergeten is hoe ze heten, moet hij daar zelf hartelijk om lachen.
Oordeel
Door het synthesizer geweld worden de liedjes ondergedompeld in een bad van kitsche bombastiek. Liever een akoestische setting en voor de volgende keer andere zangers meenemen.
Charlie Crooijmans
Gezien: 22.15u-23.15u, Amazon.
