Handjes in de lucht en door de hurken bij Fitz & The Trantrums
- Nieuws
- Handjes in de lucht en door de hurken bij Fitz & The Trantrums
Publiek laat zich gewillig meevoeren op feel-good muziek. Met het nummer Moneygrabber scoorden Fitz & The Tantrums een bescheiden hit in Nederland, die vooral op 3FM veelvuldig voorbijkwam. De band speelde niet eerder op Lowlands, maar mag meteen de eerste dag openen in de grote en toch intieme Grolsch-tent. De opgewekte, door soul geïnspireerde muziek van de groep lijkt een prima keuze om het publiek meteen in een blijde stemming te krijgen.
CONCERT
Fitz & The Tantrums, Grolsch podium, vrijdag 19 augustus 2011door Pieter van Hoogdalem
MUZIEK
In 2010 had nog niemand gehoord van deze groep rond zanger/songwriter Michael Fitzpatrick, maar dit veranderde al snel na het verschijnen van debuutalbum 'Picking Up The Pieces'. Het nummer 'Moneygrabber' werd een bescheiden hit in thuisland Amerika en ook hier in Nederland.
PLUS
Deze band maakt aanstekelijke feel-good muziek, waarbij publieksparticipatie een onmisbaar element is. Zangeres Noelle Scaggs vraagt bij vrijwel elk nummer om de armen ten hemel te richten, wat door het gretige publiek ook trouw gedaan wordt. Zij is ook een genot om naar te kijken: energiek dansend en stuiterend over het podium met haar tamboerijn. Bovendien beschikt ze over een krachtige soul en hiphopstrot. De nummers draaien allen om een aanstekelijke hook, die uitnodigt tot meezingen of dansen. Eigenlijk is het jaren tachtig pop, overgoten met een soulsausje wat deze band speelt. De ietwat rommelig gespeelde cover van 'Sweet Dreams' (Eurythmics) is hier een goed voorbeeld van. Voorman Fitz, gekleed in een roze colbert en met blonde lok alsof hij rechtstreeks uit een Duran Duran clip is gestapt, dicteert de show. Tegen het einde van het optreden weet hij zelfs het hele publiek, op een man of tien na, op de hurken te krijgen.
MIN
Dit is lekkere muziek om op te dansen en op los te gaan, maar eigenlijk hebben de nummers niet veel om het lijf en is de insteek wel heel vaak hetzelfde: een pakkend refrein over een stuwende soulbeat met een snare op elke tel. Michael Fitzpatrick mist de finesses van een soulzanger, hij heeft een vlakke, weinig dynamische stem, die op den duur begint te vervelen. Zangeres Scaggs brengt de broodnodige variatie, maar eist geen hoofdrol op. Langer dan 45 minuten moet een concert als dit ook niet duren.
CONCLUSIE
Fitz en collega’s krijgen de hele tent moeiteloos op de hurken, wanneer ze daarom vragen. Niet verkeerd voor een debuut op dit festival. Ondanks het optimistische, feestelijke karakter van het concert ligt het gevaar van eentonigheid op de loer en is de muziek wel erg oppervlakkig.
Cijfer:
6+
