Candy Dulfer is nog altijd een terechte afsluiter

On Stage

Behalve haar eigen band brengt Candy Dulfer vanavond een aantal gasten mee zoals producer Printz Board (vocals/rap) en toetsenist Chance Howard.

Wat

Dulfer opent haar set met My Funk waarmee de funky toon meteen gezet is. Dan volgt een versie van Alicia Key's Empire State of Mind. Het nummer Daylight wordt gezongen door Chance Howard met een lekker doorleefde stem. Candy speelt ook materiaal van haar laatste album Funked Up, Chilled Out. Op haar laatste cd staan funk-stukken zoals we die van haar kennen, maar ook house-invloeden die vanavond erg gedateerd klinken. Dit laatste album werd geproduceerd door Printz Board (bekend van onder meer The Black Eyed Peas) en hij zingt vanavond drie stukken mee tot groot enthousiasme van het publiek. Candy en band zijn al jaren bijna constant op tournee en dat is te horen, want het is een geoliede machine op het podium die een immense zaal als deze met gemaak aankan. De kracht van Candy's spel ligt vooral in haar timing. Toch is het jammer dat er qua songwriting en speelstijl weinig ontwikkeling is. Het was funk, het is nog steeds funk en dat zal het in de toekomst ook wel blijven.

Publiek

Dat Candy Dulfer met gemak de gootste zaal op dit festival voltrekt, weten we al jaren. Ook nu is de Nile volgepakt. Misschien ook wel omdat men hoopt dat de kleine man uit Minneapolis even zijn gezicht zal laten zien (hij speelt immers even later op dit festival). Dat dit niet gebeurt, lijkt niemand te deren. Candy heeft de zaal snel op haar hand.

Moment

Candy vraagt of ze een romantisch liedje mag spelen. Het publiek wil liever meer funk horen, maar ze zet gelukkig toch door en speelt een prachtige versie van Lily Was Here. Toen het een grote hit was, werd het nummer van Dave Stewart grijsgedraaid op de radio en kon ik er niet naar luisteren. Maar nu blijkt hoe briljant dit lied eigenlijk in elkaar steekt in al zijn simpelheid.

Oordeel

Candy Dulfer heeft een saxofoongeluid waar je van moet houden. Adepten van bijvoorbeeld John Coltrane of Chris Potter zullen hier niet opgewonden van raken. Geen verrassingen, wel een strakke groovende show.

Gezien: Nile, 23.45-00.50, 9-7-2011, North Sea Jazz, Pieter van Hoogdalem