Een levende legende die ontroert
- Nieuws
- Een levende legende die ontroert
De geur van verse programmaboekjes hangt nog in de lucht als de Hudson zaal zich vult voor Hank Jones. De zaal is afgeladen als hij begint.
Wat verwachten we?
Jones komt uit een uitzonderlijk muzikale familie en is met 90 jaren één van de oudere deelnemers op NSJ '09. Alleen zijn stem verraadt zijn leeftijd want hij betreedt kwiek het podium. Jones speelt op dit festival met Willie Jones III op drums en George Mraz op bass. Willie wordt door Jones graag nog eens begroet als extra aanwinst tot de Jones familie, en terecht. Willie Jones III zag ik jaren geleden al eens in die winderige spiegeltent op North Sea Jazz in Den Haag. Daar waren jamsessies en konden de grootste artiesten zomaar binnenlopen om te spelen. Op één van die avonden speelde de jongere broer van Hank, Elvin Jones. U weet wel. Die met John Coltrane drumde. A Love Supreme. Dat niveau. Willie Jones III stond te kijken en zijn mond viel open van verbazing en adoratie. Naast hem stond Roy Hargrove met net zoveel respect te kijken. Schatplichtig aan de familie Jones, speelt hij hier nu met de oudere broer van Elvin. Wat een prachtig toeval.
Wat krijgen we?
Als er een jazzgarantie zou kunnen worden gegeven voor dit festival dan wordt deze bij Hank Jones volledig waar gemaakt. Wanneer Round about midnight wordt aangezet kan ik niet anders denken aan Chet Baker die dit toch zo prachtig speelt. Jones speelt dit hier minstens zo mooi en uitdagend. Zijn timing is feilloos en zijn accenten zijn prachtig.
Mooiste moment
Sentimenteel maar een hoogtepunt is als Hank, solo, Lonely Woman speelt. De zaal waardeert dit en luistert ademloos.
Oordeel
Dit trio speelt zo integer en zo mooi en zal, ook ingetogen als ze speelden, moeilijk te overtreffen zijn hierin. Hanks veel jongere broer Elvin is vijf jaar geleden overleden. De King of Pop is dood, en Hank leeft. Goddank.
Andre Klaver
Gezien: zaterdag 20:00 - 21:15, Hudson