Ruben Hein jamt er ongedwongen op los

On stage

Zanger-pianist Ruben Hein achter zijn Wurlitzer met Paul Willemsen op gitaar, Stefan Kruger op drums en Hugo den Oudsten op basgitaar.

Verwachting

Ruben Hein begon als zanger op een album van Benjamin Herman. Sindsdien loopt het voorspoedig met zijn zangcarrière. Vorig jaar zomer tekende hij een contract bij Blue Note, en dat debuutalbum verscheen in oktober. Zijn inspiratiebronnen zijn Miles Davis, Bill Withers en Radiohead.

Publiek

Zonder dat de muzikanten tevoren waren ingelicht heeft de festivalorganisatie het concert van Ruben Hein verplaatst. Dat bleek echter niet slim; Ruben Hein en zijn band waren nog helemaal niet aanwezig. Uiteindelijk speelt Hein in een andere zaal en veel later dan gepland. Ondanks dat is de kleine Louis' redelijk gevuld.

Moment

Ruben staat stil bij het recente overlijden van soulheld Gil Scott-Heron. Als eerbetoon brengt hij zijn eigen versie van Scott-Heron's 'Lady Day & John Coltrane'.

Oordeel

"Ik weet dat er mensen zijn die zitten te wachten op publieksparticipatie. Er zijn hier mensen die dat leuk vinden". Het is typisch een tussentekst van Ruben Hein. Vol vrolijkheid en met de nodige zelfspot klept hij zijn eigen nummers aan elkaar. Dat wekt de sympathie van het publiek op. Dit concert heeft iets van een jamsessie. Er wordt lekker gespeeld, en af en toe swingen de heren flink de pan uit. Het past wel in zo'n intiem zaaltje. De muziek is vrolijk en ongedwongen, maar Hein's tamelijk lange pianosolo's zijn minder interessant. Het houdt de boel een beetje op. Ruben Hein speelt ook zijn nieuwe single die volgende week uitkomt; 'een soort aanklacht tegen televisiekijken'. Hein: "Als de TV aangaat, ga ik uit".Gezien: The Hague Jazz, 18 juni 2011, Louis' 00.30-2.00, Frank Jochemsen