Track of the Day: Carl Carlton - 'She's A Bad Mama Jama (She's Built, She's Stacked)' (#1285)
- Nieuws
- Track of the Day: Carl Carlton - 'She's A Bad Mama Jama (She's Built, She's Stacked)' (#1285)
"She's poetry in motion, beautiful sight to see. I get so excited, viewing her anatomy."
Carl Carlton was begin jaren tachtig flink onder de indruk van een vrouwmens en dat stak hij in onze Track of The Day niet onder stoelen of banken.
Carl Carlton - 'She's A Bad Mama Jama (She's Built, She's Stacked)'
'Little Carl' Carlton werd hij genoemd toen hij in de jaren zestig zijn eerste schreden in de muziekwereld zette. De beste man komt uit Detroit en in die tijd liep al een artiest rond in die stad met dezelfde toevoeging, Little Stevie Wonder, en die toevoeging legde hem allesbehalve windeieren. Dus beter goed gejat dan slecht bedacht.
Potje honkbal en een buurman
Dat hij werd ontdekt als zanger was te danken aan een potje honkbal en een oplettende buurman. In de beruchte Black Bottom-wijk van Detroit was kleine Carl met zijn vriendjes aan het honkballen en tijdens het spelen zong hij een aantal liedjes die hij kende vanuit de kerk. Een buurman was de herrie zat, schoof zijn raam open en schreeuwde naar beneden dat ze moesten stoppen met dat spel en dat de radio uit moest.
De kinderen schreeuwden naar boven dat het niet de radio was die hij hoorde, maar hun maatje Carl. De buurman aarzelde geen moment, rende naar beneden en bracht hem in contact met Lando Records, waar hij de naam Little Carl kreeg aangemeten.
Van Detroit naar Houston
Hij was 13 jaar toen hij één van zijn eerste plaatjes uitbracht bij Lando Records, 'Don't You Need A Boy Like Me'. Boven het maaiveld kwam hij echter nooit, wellicht ook doordat Stevie Wonder op dat moment de grootste little one was. In 1968 werd Carlton echter door Don Robey van Back Beat Records ingelijfd, die hem meenam naar Houston (Texas) waar het label was gevestigd.
Samen maakten ze een aantal platen die hoogstens middelmatig succes oogsten en zijn carrière kwam wat dat betreft niet echt van de grond. Pas toen Back Beat werd verkocht aan het grote ABC Records in 1972, kwamen ook de successen.
Pronken met andermans veren
Inmiddels was Carlton bevriend geraakt met David Ruffin, een voormalig lid van The Temptations. Samen luisterden ze naar een album van Ruffin en Carlton raakte in extase van 'Everlasting Love'.
Dus toen Carlton zijn single 'I Wanna Be Your Main Squeeze' uitbracht, aarzelde hij geen moment om op de B-kant van de single zijn eigen discoversie van 'Everlasting Love' - geproduceerd door Papa Don Schroeder - op te nemen. En met die versie scoorde hij prompt een top 10-hit, waarna hij onmiddellijk een album met dezelfde titel opnam.
Net achter Lionel Richie
Carlton's naam was gevestigd, hij bracht zijn beste album I Wanna Be With You op ABC, maar kreeg toen een dispuut met het label, waardoor hij niks meer uitbracht en zijn contract af liet lopen. Hij vertrok weer naar Detroit, dook volledig in fitness en even leek het erop dat de al lang niet meer zo Little Carl de muziekwereld links liet liggen.
Totdat hij in contact kwam met Leon Haywood, de funk- en soulman van onder andere 'I Want'a Do Something Freaky to You', die Carlton meenam naar Californië om een deal te tekenen met 20th Century Fox.
Grootste hit
Samen met Haywood kwam Carlton in 1981 tot zijn grootste hit, 'She's A Bad Mama Jama', dat de gouden status kreeg. Acht weken achtereen stond de track op nummer 2 in de hitlijsten. Helaas op exact hetzelfde moment als 'Endless Love' van Lionel Richie en Diana Ross, die voorkwam dat Carlton op nummer 1 terecht kwam, maar dat is allesbehalve een schande.
Het aanpalende album werd ook goud en geholpen door zijn fitte voorkomen was Carlton in die jaren een graag geziene gast op televisie. Jaren later ontdekten hiphoppers de track en sampleden er rustig op los, waardoor Carlton met zijn ode aan een prachtige vrouw de eeuwigheidswaarde bereikte.
NB. Dit is mijn allerlaatste artikel op de website van de mooiste radiozender van Nederland: NPO Radio 6 Soul & Jazz. Natuurlijk blijft Soul & Jazz op NPO Radio 2 en het themakanaal, maar het is natuurlijk eeuwig zonde dat een prachtig instituut als Radio 6 verdwijnt, zonder dat het echt een kans heeft gehad in de ether.
Niemand uitgezonderd was iedereen bij Radio 6 begaan met de muziek en maakte er een dagtaak van om Nederlandse talenten op soul- en jazzgebied een podium te geven, vaak met succes. Verhalen maken over zwarte muziek, concepten en ideeën bedenken die het radiolandschap hebben verrijkt behoorden tot mijn kerntaken en die ook redelijk zijn gelukt, met het crossmediale Queen of Soul Toernooi als beste voorbeeld.
Ik kijk met een warm gevoel terug op mijn tijd bij Radio 6 en ga alle lieve, mooie en steengoeie collega's heel erg missen.
Peace Out, Roberto Lobosco