Het onweer is klaar, de regen is gestopt, de hitte verdwijnt en in de Congo begint Joe Louis Walker aan zijn bluesconcert.
Wie
Als laatste aan de beurt in de Congo is een superdegelijk bluesgezelschap. Joe Louis Walker zingt en speelt gitaar en wordt bij gestaan door uitstekende muzikanten. Samen spelen ze fijne blues. Iets wat we nog niet zoveel gehoord hebben op deze editie van North Sea Jazz.Verwachting
Walker en de zijnen mochten spelen op de inauguratie van de Amerikaanse president Bill Clinton. Wat Walker doet, moet dus wel goed zijn. En ja, goed is het. Het spel is van hoog niveau. De mannen zoeken de grenzen van de blues op door soms wat meer soul te spelen en dan weer een onvervalste reggaetrack in te zetten.Publiek
De bezoekers in de Congo luisteren met overgave; of doen alsof. Ze zitten achterover in hun stoelen en blijven daar ook zitten. Ze gaan niet weg. Maar ze gaan ook niet dansen. En dat zegt wel iets over dit concert. Want de muzikanten spelen dan wel goed, het is allemaal wel erg technisch, saaiig en statisch. Walker en de zijnen doen ook niet hun best het publiek op te zwepen. Oordeel
Met de regen achter onze kiezen verdwijnt de hitte en wordt de avond zwoel. Dat deze blues ook lekker en zwoel is en nergens echt uitdaagt, past dan ook perfect. Gezien
Joe Louis Walker, 00.00-00.45, 10 juli 2010, Congo, North Sea Jazz, Maarten van Heuven
