Zwoel slotakkoord

On Stage

De stoerste van de grote trompettisten van deze edititie van North Sea betreedt het podium in pak en met hoed op. Stijlvol. Payton heeft Johnaye Kendrick op vocalen meegenomen en ze is de blikvanger op het podium. Payton probeert het publiek even om de tuin te leiden door zichzelf als Wynton Marsalis voor te stellen. Hij kent zijn plek. De line-up wordt gecompleteerd door Taylor Eigsti op piano, Vicente Archer op bass, Marcus Gilmore op drums en Daniel Sadownick op percussie.

Wat verwachten we?

Payton gaat werk spelen van zijn laatste album Into the Blue. Is dit een verwijzing naar Kind of Blue van Miles Davis? De naam SeXXTet en het werk van Into the Blue doen vermoeden dat deze editie geen knallend, maar een zwoel einde gaat krijgen.

Wat krijgen we?

Laat ik er geen doekjes om heen winden: het wordt inderdaad een zwoel, zweterig slotakkoord met Kendrick als sensueel middelpunt. Payton laat er ook geen misverstand over bestaan waar hij zijn inspiratie vandaan haalt als hij aanzet met Miles Davis' nummer So What, en daarmee is de cirkel rond. Het publiek veert even op en zakt even later verder achterover van al dat zoetgevooisde. Paytons spel is onmiskenbaar goed en zijn langgerekte solo's zijn niet te versmaden. Kendrick en Payton bespelen de liefde in stijl.

Leukste moment

In deze rustige setting weet Sadownick een spetterende percussiesolo te geven. De percussie geeft de band ook de energie en cachet die het nodig heeft. Die conga's kunnen knetteren!

Oordeel

Deze prachtige band doet niets fout, en Payton is de uitmuntende trompettist die hij altijd al was. Het probleem zit hem in de timing in het programma. Deze band had een dag eerder moeten spelen in een zaal vol mensen die rozig en dronken van jazzgeluk de zaal vullen, hand in hand met hun nieuw gevonden liefde. Als slotakkoord van wat een prachtig festival was, had ik liever een puntige jazztrap de deur uit gehad.

Andre Klaver

Gezien: zondag 22:45-0:00, Hudson