The Roots slamdunkt door de muziekgeschiedenis

De eindeloze tour van The Roots is doorbroken. De monumentale hiphopband uit Philladelphia tekende een verbintenis met Jimmy Fallon als huisband van zijn talkshow. Een gewaagde stap, maar het pakt geweldig uit: de band speelde de afgelopen twee jaar met alle nieuwe relevante artiesten en kreeg meer zendtijd dan ooit. Een festivalshow als deze is ineens een aangenaam uitje.

CONCERT

The Roots, Lowlands Alpha, zondag 21 augustus 2011

MUZIEK

Het is jammer dat de hiphop van vandaag totaal ontbreekt op een festival als Lowlands. Geen Lil Wayne, geen Kanye West, ook geen commerciële rappers als Wiz Khalifa. Zo'n beetje de enige uitzondering is The Roots, een band die wars is van trends. The Roots is een tijdloos instituut geworden, al zijn ze alles behalve wereldvreemd. In twintig jaar tijd is de band bijna synoniem geworden met live hiphop, een band die altijd kwaliteit levert en een breed publiek aanspreekt. Extra spectaculair: The Roots heeft een tuba als bas. Een basgitaar is ook maar zo gewoontjes.

PLUS

Na een half uur begint The Roots pas aan zijn vierde nummer, oude hit 'You Got Me', een jam van meer dan tien minuten. Voor die tijd hebben we al een drum-percussie-duel gehoord, knipogen naar James Brown, Slum Village en Donna Summer. We horen een jazzgitaar solo, moderne digitale drums, zelfs een cover van Guns 'N Roses kraker Sweet Child 'O Mine. The Roots geeft vandaag niet alleen een bloemlezing uit eigen werk, maar uit de complete (vooral zwarte) muziekgeschiedenis. De referenties zitten niet alleen in stukjes tekst, maar ook in ritmes, in synth melodietjes en zelfs in rapper Black Thought's James Brown bewegingen met de microfoonstandaard tijdens een stukje klassieke funk.

MIN

Een uur The Roots is alsof je naar het NBA dreamteam zit te kijken. De ene na de andere slamdunk vliegt je om te oren. Passjes achter de rug langs, knipoogjes en vriendschappelijke dolletjes. Gitarist Cap'n Kirk is de begaafde technicus die terwijl hij in de lucht hangt - op weg naar de ring - al om zich heen kijkt of de mensen wel zien hoe briljant hij is. Het is een galavoorstelling, maar het voelt niet alsof het voor het echie is. Na het uitvoerige jamgedeel haast de band zich het laatste kwartiertje door de rest van de setlist, met een snelle versie van 'The Seed 2.0' en odes aan de gevallen helden Gil Scott-Heron en Curtis Mayfield. Aan het begin van zijn drumsolo laat brein van de band ?Uestlove horen dat eenvoud ook kracht kan zijn.

CONCLUSIE

Dit is hoe je de Lowlands Alpha plat moet spelen, laat dat maar aan The Roots over. De volle tent laat zich graag afbluffen door het powerplay van de band. Helemaal aan het slot laat Black Thought nog even zien hoe weergaloos snel hij is. Cap'n Kirk maakt een laatste jump van het drumstel. Imponerend, ja, misschien wel iets te veel.

CIJFER:

7