Track of The Day: Peggy Lee - 'Why Don't You Do Right' (#1782)

Wanneer een dame besluit onze Track of The Day te zingen voor haar vrijer - en dat zijn er nogal wat sinds 1936 - dan weet je het dondert en bliksemt thuis.

Het is een heel genre: Reefer Songs from the 30's and 40's (check ze hier), oftewel: liedjes over blowen. Ja, Doe Maar en Cypress Hill waren bij lange na niet de eerste. 'Sweet Marihuana Brown' van het Barney Bigard Sextet om er eentje te noemen, of wat te denken van 'Wacky Dust' van Ella Fitzgerald & the Chick Webb Orchestra?!

Grijpen naar stimuli

Overigens was het niet altijd een lofzang op het groene kruid, eerder een klaagzang. Maar goed, het was een tijd van grote economische recessie, waarin alcohol ook nog eens verboden was, dus je moest wat als werkloze Amerikaan op de hoek van een straat. Dan grijp je naar andere stimuli, die je net zo goed ook nog eens kunt bezingen.

Op de proppen

Liedjesschrijver Kansas Joe McCoy wilde in 1936 ook een dergelijke reeferduit in het zakje doen. Hij schreef en maakte muziek in het zogeheten Delta Blues-genre, één van de voorlopers van blues. Al blowend kwam hij zodoende met 'The Weed Smoker's Dream' op de proppen, die je hieronder kunt beluisteren in de uitvoering van The Harlem Hamfats, waarover we al eens schreven dat ze de grondleggers waren van rock 'n roll.

Wiedlied 2.0

Toch was McCoy nog niet helemaal tevreden met het nummer, wat hem dreef om een nieuwe versie te maken. De drooglegging was inmiddels al een paar jaar opgeheven, dus wijzigde hij de titel in 'Why Don't You Do Right' en spande in 1941 blueszangeres Lil Green voor zijn karretje om het wiedliedje 2.0 in te zingen. En dat klonk dus zo:

Cue Peggy Lee

Het was de uitvoering van Lil Green die jazzzangeres Peggy Lee (1920-2002) regelmatig door haar kleedkamer liet schallen, terwijl ze zich klaarmaakte voor een optreden. Miss Lee scoorde haar eerste nummer 1-hit in 1942, 'Somebody Else Is Taking My Place', met het orkest van Benny Goodman, die bijkans gek werd van de plaat van Lil Green die uit de kleedkamer van zijn zangeres bulderde.

'Dus jij vindt dit een leuk liedje,' vroeg Goodman met enig gevoel voor understatement. Miss Lee kon niet anders dan beamen en toen Goodman vroeg of hij eens arrangementen voor haar zou schrijven op basis van het nummer, kon ze niet anders dan heel hard 'JA' roepen. En zo geschiedde.

Mevrouw Konijn

En zo groeide mede dankzij Peggy Lee een oorspronkelijk liedje over wied uit tot een jazzstandard, waaraan menig (vaak vrouwelijke) artiest zich waagde. Het moet ook wel lekker zijn om je nutteloze kerel zo toe te zingen en hem een schop onder zijn hol te geven, een 'Tyrone' avant la lettre als het ware.

Ella Fitzgerald, Julie London, Johnny Otis (!), Mel Torme, Kiri Te Kanawa, Ashlee Simpson en ook Sinéad O'Conner (zie hieroven) waagden zich aan het nummer. Bovendien speelde 'Why Don't You Do Right?' een wezenlijke rol in de film Who Framed Roger Rabbit (1988), waarin de echtgenote van Roger, de verleidelijke Jessica Rabbit, het nummer in een nachtclub ten gehore brengt en, weliswaar geanimeerd, de mannen het hoofd op hol brengt.

Tijdens de Zwarte Lijst introduceerden we een nieuw item: Track of the Day, waarbij we het verhaal achter een ZL-plaat vertelden. Dit was zo leuk om te maken en de reacties waren zo positief, dat we hebben besloten de rubriek te continueren. De plaat in kwestie wordt de hele week door onze Rudy gedraaid, doordeweeks bij Zet 'm Op Rudy en in het weekend bij The Real Mackay. Crossmediaal opzeker!