Karikaturaal maar ook innemend
- Nieuws
- Karikaturaal maar ook innemend
Macy Gray spreekt het publiek steevast aan met “Sexy People, Boys and Girls, Pimp's and Ho's”, jullie zijn allemaal supersterren! Na de introductie van de band wil ze graag weten wie wij zijn. Iedereen blert zijn eigen naam op haar teken. “Nice to meet you!”.
Wie
Macy Gray staat al achter de presentator van de avond te giechelen. Ze is een opvallend verschijnsel in haar oranje gekleurde psychedelische seventies kleding. D'r haar staat stijf omhoog en opzij. Very funny, iedereen draagt een enorm afrokapsel. Die gaat pas af als Gray de bandleden introduceert in het tweede nummer. Zo'n ding zal wel bloedheet zijn. Alleen backing vocals Mika Lett en Maiya Sykes houden hem op, of hebben ze echt zulk haar?
Verwachting
Van haar nieuwe album The Sellout zingt ze een aantal nummers, maar ze brengt ook de bekende hits en covers zoals Creep van Radiohead. De band zet een stevig geluid neer en het klinkt allemaal wat losser en ruiger dan op de cd. Er zit een gigantische galm op de microfoons. Als er flink wordt uitgehaald dan ontstaat er één bak herrie. Zoals gebruikelijk beweegt Gray zich ietwat lodderig op het podium. Misschien is ze wel weer stoned of dronken, maar ze heeft wel alles behoorlijk onder controle.
Publiek
Het publiek is zeer responsief en enthousiast. We moeten laten zien dat we mee kunnen dansen. Of we moeten tijdens een vet funky nummer meeklappen en dan ook nog mee kunnen tellen. Wat redelijk goed gaat tot grote tevredenheid van de MC Gray.
Mooi momenten
Wanneer Rod Stewart's Do you think I'm sexy en Delights The groove is in the heart klinken, verdwijnt Gray achter de coullissen. De muziek krijgt een klezmer-achtig hoempa ritme. Het publiek krijgt met grote witte vellen de letterlijke instructie: allemaal juichen. Gray komt weer terug in een fel glimmende zilveren jurk. Het lied Oblivion wordt ingezet en de tekst staat op de vellen die één voor één het publiek wordt ingegooid. Aandoenlijk en intiem is het moment wanneer Gray vertelt op een orgelgeluid over haar vraag aan Google over Rotterdam. Ze weet dat Rotterdammers van drinken houden. Dat is goed, want hoe meer jullie drinken hoe beter wij klinken...
Oordeel
De backing vocals zijn het hele optreden super energiek, sexy en kunnen verdomd goed zingen. Dat blijkt wanneer ze even de ruimte krijgen om te soleren. Vooral Maiya Sykes, onthoud die naam, alsof ze een soulopera zingt. Gray, met haar typische stem, praat eigenlijk meer dan dat ze zingt. Ze is een beetje karikaturaal maar ook erg innemend. Funk, reggae, soul, het zit er allemaal in, maar door de galm en echo is het vaak een bak herrie.
Gezien 00.00-1.30u Nile. North Sea Jazz 2010. Charlie Crooijmans
