Stemmig, sfeervol en spoken word. Hoe vanzelfsprekend.

On stage

Met zijn opgetrokken schouders en hoedje is Lloyd een herkenbare verschijning. Hoewel op leeftijd, oogt hij fit en kan in deze setting uitstekend meekomen met zijn jongere begeleiding. Dat wat bij Pharoah Sanders eerder dit weekend niet lukte – lucht verplaatsen – gaat Lloyd goed af. Dit komt door zijn excellente dosering en spelvaardigheid.

Wat

Muzikanten als Lloyd zijn onmisbaar op North Sea Jazz. Deze muziek verbind de mainstream jazz met de avant-garde, hard-bop met swing. Broodnodig en toegankelijk in a jazzy kinda way. Deze jazz is het best te genieten in het meest oorspronkelijke jazz-bolwerk van Ahoy: de Hudson. Er wordt een ingetogen en verzorgde set neergezet. Er is en uitstekende balans en synergie. De solo's van elk van de bandleden zijn van uitmuntende kwaliteit. De ruimte die elkaar geboden wordt maakt dat de muziek ademt, zei het dat het een lome adem is. Deze ingetogenheid siert Lloyd en de zijnen. Overdaad horen we al genoeg.

Moment

Tegen het einde trekt Lloyd zijn dwarsfluit en klarinet uit zijn hoes, en dat is welkom. Deze worden te weinig gehoord en dat is een sterk punt. Het krijgt even een oosters tintje, een onlosmakelijke associatie met de klarinet. Dit is ook het moment waarop nieuwe kaders worden gesteld. In deze slotfase van het concert wordt het beter en beter. We worden zelfs getrakteerd op spoken word van de meester Lloyd zelf en kunnen met diepe gedachten op zak weer op pad.

Oordeel

Hoewel er hier geen extreme doelen worden gesteld is de stemmigheid en vindingrijkheid een welkome afwisseling. Het spoken word en slotakkoord is van een klassieke schoonheid, vooral door het vaardig werk van de bassist. Een optreden als dit hoor bij North Sea Jazz zoals slagroom bij chocolademelk. Niet noodzakelijk maar wel lekkerder, completer.

zaterdag 09/07/11 – 20:45 tot 21:00 Hudson, André Klaver