Buddy Holly

Charles Hardin Holley (nog met een e) wordt op 7 september 1936 geboren in het plaatsje Lubbock, Texas. Hij is de jongste in een gezin met vier kinderen. Het gezin is muzikaal en wanneer Buddy 15 is speelt hij gitaar, banjo en mandoline. Samen met jeugdvriend Bob Montgomery schrijft en studeert hij nummers in en treden ze op als Buddy & Bob. Ze spelen in 1955, vlak voor Buddy's doorbraak, zelfs een keer in het voorprogramma van Elvis Presley.

Rock & Roll

In eerste instantie spelen ze voornamelijk western en bop muziek, maar naarmate Buddy meer luistert naar bluesmuziek en R&B slaat hun muziekstijl om naar iets wat op rock & roll begint te lijken. Ze nemen een drummer en een bassist in de arm, maar dan besluit Bob het voor gezien te houden. Hij blijft nog wel schrijvend betrokken bij de band.Buddy blijft aansturen op een rock & roll geluid, maar alle opnames die ze maken, neigen steeds naar de country kant. Hij heeft zelf het gevoel dat hij met het opnemen van deze nummers de rock & roll boot heeft gemist.

That'll Be The Day

Producer Norman Petty geeft de jongens nog een kans en laat hen een plaat opnemen in zijn studio. Hij heeft een goed oor voor populaire muziek en hij stuurt de jongens waar nodig. Ze nemen in 1956 hun eerste plaatje 'That'll Be The Day' op. De titel is overigens een citaat uit de John Wayne film The Searchers. Het plaatje wordt door juridische zaken met de platenmaatschappij echter pas in 1957 uitgebracht.Het nummer schiet door naar de nummer 1 positie in de Amerikaanse hitlijsten en wordt de zomerhit van 1957. De auteursrechten komen niet op naam van Buddy te staan, omdat hij op dat moment twee platencontracten heeft; een voor zijn band de Crickets en een als soloartiest. Door de dubbele contracten is Buddy in staat om, gedurende zijn achttien maanden durende bekendheid, veel nummers uit te brengen. 

Optreden

De ongekende populariteit van Elvis staat in Amerika buiten kijf, maar In Engeland lijkt Buddy Holly als populairste muziekact uit de bus te komen. Mede door zijn tournee door Engeland in 1958, die bijna een maand duurt, maar ook door zijn alledaagse uiterlijk wordt hij de lieveling van het Britse publiek.Buddy neigt meer en meer naar een thuisbasis in New York, waar ook zijn vrouw Maria Elena Santiago woont en werkt. De andere Crickets houden echter vast aan Texas als thuishonk en in 1958 gaat de band uit elkaar. Als blijkt dat manager Norman Petty met creatief boekhouden zijn eigen bankrekening heeft gespekt en de rest van de band tekort heeft gedaan, besluit Buddy zichzelf in een korte tijd te verrijken door een hoop optredens te doen. 

The day the music died...

Hij sluit zich aan bij de Winter Dance Party Tour door het Mid-Westen van Amerika. Deze korte tournee doet hij samen met Ritchie Vallens en J.P. "Big Bopper" Richardson. Tijdens een vlucht op deze tournee stort het vliegtuig neer en komen alle inzittenden om het leven. Buddy is op dat moment nog maar 22 jaar.Buddy Holly diende ook na zijn dood voor veel muzikanten als inspiratiebron. Graham Nash en Allan Clarke maken een tijd deel uit van de Engelse Band The Hollies en de band The Searchers dankt haar naam eveneens aan de gelijknamige John Wayne film.Don McLean schrijft het nummer 'American Pie', dat gaat over het tragische einde van Buddy Holly. "The Day The Music Died" gaat over 3 februari 1959.