Nick Cave zingt op Into My Arms voor het eerst over zijn eigen verdriet
In januari 1997 bracht de Australische band Nick Cave & The Bad Seeds het nummer Into My Arms uit dat onderdeel was van hun tiende album The Boatman's Call. Speciaal voor Nick Caves 65e verjaardag blikken we terug op dit liefdeslied, waarop de zanger een nieuwe weg insloeg.
Into My Arms neemt Nick Cave je mee in zijn roerige liefdesleven. In het lied wordt Cave alleen begeleid door een piano en een akoestische basgitaar. De tekst van Into My Arms gaat over de scheiding tussen Cave zijn eerste vrouw, de breuk met de Braziliaanse journaliste Viviane Carneiro waar hij later een korte relatie mee had en zijn breuk met de Engelse muzikante PJ Harvey.
Vooral laatstgenoemde, met wie Cave voor zijn voorgaande album Murder Ballads het duet Henry Lee opnam, is sterk aanwezig op The Boatman's Call, waarvan Into My Arms de eerste single is. Andere songs op de plaat, zoals Green Eyes, Black Hair en West Country Girl lijken vol directe verwijzingen naar PJ Harvey te zitten.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Persoonlijk werk
Cave omschrijft het schrijven van Into My Arms als volgt: “Een onderzoek van gevoelens die door mijn botten hebben gefloten en in mijn bloed hebben geneuried.” Into My Arms is een nummer dat gaat over verlies en het verdriet dat daaruit voortvloeit, of dit nou het einde van een relatie is, of het overlijden van een vriend of familielid. Zo zong Cave het nummer ook tijdens de begrafenis van zijn goede vriend Michael Hutchence, de zanger van INXS die eind 1997 overleed.
Met Into My Arms bezingt Cave zijn hartzeer in een melancholische pianoballad, waarin hij engelen aanspoort om zijn grote liefdes te beschermen. Liefde, verdriet en religie zijn elementen die vaak terugkomen in de teksten van Cave, al vormt Into My Arms wel een ommekeer voor de Australische songwriter, zowel op tekstueel als muzikaal gebied. Waar hij op eerdere albums vaak tragische vertellingen bracht over andere personages, schrijft hij de nummers op The Boatman's Call vanuit zijn eigen perspectief.
And I don't believe in the existence of angels / But looking at you I wonder if that's true / But if I did I would summon them together / And ask them to watch over you
Om die reden schaamde Cave zich jarenlang voor het album, vertelde hij in 2021 aan NME: "Het voelde alsof ik te veel had laten zien. Deze hyperpersoonlijke nummers leken plots door zelfmedelijden gedreven uitvergrotingen van wat in essentie een dagelijkse, veelvoorkomende beproeving was."
Met de jaren beseft Cave echter dat The Boatman's Call en Into My Arms toch werken zijn waar hij trots op kan zijn. "Er vond een radicale verandering plaats in de manier waarop ik nummers schreef. Ik begrijp nu dat die plaat een noodzakelijke stap naar een manier van schrijven was die vrijwel volledig autobiografisch is." In Caves lezing The Secret Life of the Love Song vertelt hij dat Into My Arms zelfs een van de nummers is waar hij het meest trots op is.
Kalm en ingetogen
Naast een zeer persoonlijke tekst is Into My Arms, en het album The Boatman's Call als geheel, ook op muzikaal gebied een nieuwe stap voor Cave. De Australiër begint zijn carrière in de jaren 80 als frontman van de chaotische post-punkformatie The Birthday Party, waarbij zowel de band als het publiek zelden zonder blauwe plekken een optreden doorkomt.
Met The Bad Seeds doet Cave het weliswaar al iets rustiger aan, maar ook op het vroege werk van die groep wordt er nog genoeg herrie gemaakt. Zo is Murder Ballads, de in 1996 verschenen voorganger van The Boatman's Call, een verzameling nummers waarin de hoofdpersonen bruut moorden of vermoord worden.
Bekijk hieronder de clip van een van die Murder Ballads, Stagger Lee:
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
The Boatman's Call is in vergelijking enorm rustig: het album bestaat volledig uit ingetogen songs in de stijl van Into My Arms, waarin de piano het meest prominent aanwezige instrument is, en Cave niet brult maar teder zingt. De invloed van The Boatman's Call is duidelijk terug te horen in latere werken van Cave, zoals Push the Sky Away, Skeleton Tree en Ghosteen.
Sombere videoclip
Voor Into My Arms werd ook een videoclip opgenomen waar Cave in zwart-wit tegen een zwarte achtergrond het nummer zingt. Die shots worden afgewisseld met beelden van verschillende huilende mensen. Later vertelt Cave hierover: “Ik vind het een goed geproduceerde video, maar ik vind de deprimerende clip niet passen bij het melancholische optimisme dat ik met het nummer wilde overbrengen.”
Bekijk de clip van Into My Arms hieronder:
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Into My Arms werd nooit een grote hit, het bleef in landen als Nieuw-Zeeland, het Verenigd Koninkrijk en ook zijn geboorteland Australië een bescheiden succes. In de loop der jaren is de track echter uitgegroeid tot een van de bekendste nummers uit Caves oeuvre, en staat Into My Arms vrijwel altijd op de setlist bij zijn optredens.
Into My Arms in de NPO Radio 2 Top 2000
Het nummer Into My Arms dat uitkwam in 1997 is pas sinds 2016 terug te vinden in de NPO Radio 2 Top 2000. Waar het in 2016 nog terug te vinden was op plaats 819 in de lijst, staat het nummer in 2021 op plaats 167.
