Where Did Our Love Go was eigenlijk niet bedoeld voor The Supremes

Lamont Dozier schrijft in de vorige eeuw een reeks hits voor Motown. Dat doet hij samen met geluidstechnicus Brian Holland en diens broer Eddie, die zijn eigen zangcarrière al snel inruilt voor songwriting. “Dat verdiende namelijk beter”, legt Dozier uit. “Ineens vormden we een team.”

Dozier is van het trio de man met de ideeën. “Ik zat altijd te pennen. Ik luisterde in een restaurant of ik twee geliefden ruzie hoorde maken. Dan dacht ik: goed idee voor een lied.”

The Marvelettes

Wanneer Dozier Where Did Our Love Go schrijft, heeft hij voor de vertolking van het nummer niet direct The Supremes in gedachten. “Ik had het eigenlijk voor The Marvelettes geschreven. Zij vonden het helemaal niks. Gladys Horton zei: ‘Nee, zulke nummers zingen we niet.’” En dat is een probleem. Als de songwriter zijn nummer niet kan slijten, moet hij de productiekosten betalen.

Dozier ziet dan ook zijn kans schoon als hij Supremes-lid Mary Wilson tegen het lijf loopt. “Ik zei: ‘Mary, ik heb speciaal voor jullie een nummer geschreven.’” Maar Wilson is goed op de hoogte. “Ze zei: ‘Is dat het nummer dat Gladys niet wilde zingen?’ Ik zei: 'Nee, je hebt het helemaal mis. Ik had het speciaal voor jullie geschreven.' Ik weet niet wat voor leugen ik vertelde”, biecht hij op.

Negatieve houding, positief resultaat

The Supremes komen naar de studio, maar de vrouwen voelen zich duidelijk tweede keuze. “Ze waren woedend. Diana was aan het huilen en zei: ‘Je geeft ons altijd de nummers die verder niemand wil.’ Het was een te lage toonsoort voor Diana. Want het was in de toonsoort van Gladys Horton van The Marvelettes.”

Diana Ross kan haar onvrede niet verbergen als ze begint te zingen. Wat ze niet weet, is dat haar “negatieve houding” de final touch is die het nummer naar een hoger niveau tilt. “Ze was gewoon dwars, maar dat had het nummer net nodig.”