The Doors zorgden voor een van de meest iconische openingsscènes ooit

Regisseur Francis Ford Coppola studeert in de jaren 60 aan de vermaarde UCLA Film School in Los Angeles. Daar loopt hij Ray Manzarek en Jim Morrison tegen het lijf, die later furore zouden maken met The Doors.

“Hij was een erg verlegen, lieve, briljante man”, vertelt Coppola in een interview met The Globe and Mail over Morrison. “En hij had iets met mijn zus [actrice Talia Shire, die later in The Godfather Part II zou spelen]. Toen ze begonnen met The Doors, werkte ik als scenarist. Op een avond kwamen ze allemaal naar mijn huis om te vragen of ik ze kon helpen, met mijn connecties. Ze hadden hun album meegenomen en draaiden Light My Fire voor me, twee jaar later waren ze enorm.”

Apocalypse Now

Ook Coppola wordt een enorme naam: in de jaren 70 maakt de regisseur opeenvolgend The Godfather, The Conversation en The Godfather Part II, waarmee hij een van de meest gewilde regisseurs van Hollywood wordt. Na het tweede deel van The Godfather zet Coppola zijn zinnen op een film over de oorlog in Vietnam: Apocalypse Now.

Wat volgt is een van de meest chaotische shoots aller tijden. Zo krijgt hoofdrolspeler Martin Sheen halverwege de opnames een hartaanval, is Dennis Hopper verslaafd aan heroïne en komt Marlon Brando tientallen kilo’s te zwaar aan op de set, zonder dat hij een pagina van het script heeft gelezen.

De opnames, die op de Filippijnen plaatsvinden, duren maar liefst vijftien maanden. Tijdens het opnemen van de beroemde “I love the smell of napalm in the morning”-scène, waarin een dorp bestookt wordt met napalm, laten de filmmakers ook daadwerkelijk stukken jungle in rook opgaan.

The End

Tijdens het monteren van al die opnames worstelt Coppola met het kiezen van een geschikte opening voor Apocalypse Now. Het originele plan is om te laten zien hoe een soldaat langzaam uit de duisternis opdoemt, omringd door insecten. Maar terwijl de montage bezig is, stuit de regisseur op ongebruikte opnames van de napalmscène die hierboven te zien is.

Daarnaast ligt er toevalligerwijs een exemplaar van de debuutplaat van The Doors, het album dat de leden jaren daarvoor aan Coppola hadden laten horen, in de montageruimte. Coppola was namelijk van plan om Light My Fire te gebruiken in Apocalypse Now, aangezien The Doors door veel Amerikaanse soldaten in Vietnam gedraaid werden.

“Ze vochten deze oorlog op Light My Fire”, vertelt Coppola in The Apocalypse Now Book van Peter Cowie. “Ze hadden luidsprekers en draaiden acid rock tijdens de gevechten, ze waren stoned terwijl de lucht oplichtte. Het was de meest absurde oorlog ooit, en ik wilde dat in beeld brengen. Kun je je voorstellen dat je Light My Fire draait terwijl de vijand eraan komt?”

Hoewel Light My Fire de film uiteindelijk niet haalt, kiest Coppola wel voor een andere song van de debuutplaat van The Doors: The End. “Zou het niet grappig zijn als we een nummer met The End als titel gebruiken voor het begin van de film?”, vraagt de regisseur zich af, en zo geschiedt.

In de uiteindelijke openingsscène van Apocalypse Now zijn slow-motionbeelden te zien van het bombardement op een stuk jungle. We zien helikopters rondvliegen, terwijl het verwarde gezicht van Martin Sheen in beeld verschijnt, en de wieken plaatsmaken voor de ventilator op zijn hotelkamer in Saigon. Het levert een vervreemdend effect op, dat de toon perfect zet voor het bizarre oorlogsepos van Francis Ford Coppola.

Bekijk de openingsscène van Apocalypse Now hieronder:

The End in de NPO Radio 2 Top 2000

The End is een van de tien noteringen van The Doors in de NPO Radio 2 Top 2000. In 2022 staat het nummer op plek 427 in de lijst.