Black Pumas’ Colors draait om liefde en gelijkwaardigheid: 'We zijn allemaal zusters en broeders'

Eric Burton start zijn loopbaan zoals veel artiesten, als straatmuzikant. Hij verhuist naar Austin op initiatief een van zijn collega’s. “Hij had bedacht dat we samen op tournee moesten gaan. We hebben de hele westkust afgewerkt. Austin in Texas was de laatste halte”, vertelt hij. De hoofdstad van Texas bevalt hem goed. “Vanaf het moment dat ik in Austin aankwam, voelde ik dat artiesten hier omarmd worden.”

In de a gogo brengt Burton een bezoek aan South Congress, een straat met veel bekende muziekpodia. “The Continental Club bijvoorbeeld, waar vooral folk- en bluesartiesten optreden.” Ook Black Pumas vinden hier hun eerste vaste stek om op te treden, in C-Boy’s, waar veel lokale bands en artiesten proberen door te breken. In de begintijd treedt de band er heel vaak op. “This is where the magic happens”, zegt hij.

Loflied

Burton bedenkt Colors op het dak van z’n oom. “Daar schreef ik het beginnetje”, herinnert hij zich. "Toen ik wakker werd, schreef ik nog een stuk op m’n gitaar met nog maar vier snaren. Het ging heel vlot.” Terwijl hij aan het componeren is, ziet hij vanaf het dak de zon langzaam ondergaan, waarna de lyrics snel volgen: “I woke up to the morning sky…”

“De boodschap is er heel erg een van liefde en verbroedering”, legt de singer-songwriter uit. “Ik ben koorleider geweest in een presbyteriaanse kerk en dan zongen we elke zondag hymnes. Ik wilde iets schrijven wat ook een soort loflied was. Een lied dat eenzelfde soort blijdschap en vreugde kon overbrengen, maar dat voortkwam uit mezelf. Ik moest dan dus wel zelf ergens door in vervoering raken.” De zanger wordt gedreven door het besef dat hij op gelijke voet staat met alles en iedereen. “Wat je afkomst, je achtergrond of je huiskleur ook moge zijn, we zijn allemaal zusters en broeders.”