Fleetwood Mac laat onwerkbare situatie wonderwel werken in The Chain

“A poet needs the pain”, zingt Jon Bon Jovi gepassioneerd in de rocksong In These Arms uit 1992, maar zijn hartzeer verbleekt bij de struggles die de leden van Fleetwood Mac vijftien jaar eerder al ondergaan tijdens de opnames van de elpee Rumours. Dat album streelt ook zoveel decennia na dato nog steeds onze gehoorgangen, al is het achter de schermen bepaald niet gezellig. Oud-geliefden Stevie Nicks en Lindsey Buckingham geven elkaar op het album een veeg uit de pan op, respectievelijk, Silver Springs en Go Your Own Way. Dat terwijl de romance tussen Christine en John McVie op z’n eind loopt. Het huwelijk van Mick Fleetwood met Jenny Boyd heeft ook z’n langste tijd gehad. Dat liefdesverdriet blijkt echter een goudmijn, zoals Bon Jovi jaren later constateert.

Onsamenhangende ideetjes

Als er één nummer op Rumours staat die het beste de veerkracht en de professionaliteit van de Fleetwood Mac-leden weergeeft, dat is het wel The Chain. Niet alleen laat dit nummer horen dat Nicks, Buckingham, Fleetwood en de McVies ondanks alle persoonlijke vetes, die elders op datzelfde album worden uitgevochten, nog prima in staat zijn om samen te werken, maar ook dat ze van wat losse, schijnbaar onsamenhangende ideetjes een parel van een popsong kunnen maken. Het eindresultaat klinkt weliswaar nog steeds alsof er een paar verschillende liedjes aan elkaar geplakt zijn, zeker als je het verhaal erachter kent, maar tóch grijpen alle losse onderdelen mooi in elkaar.

Het ontstaan van The Chain

De Christine McVie-compositie Keep Me There vormt de spil van wat uiteindelijk The Chain zou worden. De band maakt een gezamenlijke studio-opname van Keep Me There, maar ze zijn er niet helemaal tevreden over. Er mist nog iets, dus de overige bandleden gaan ermee aan de slag. Het slotstuk klinkt goed, al is het begin nog wat zwak, zo oordelen de muzikanten. Desondanks wordt die eerste opname van Keep Me There tientallen jaren nadien goed genoeg bevonden om op een jubileumuitgave van het album Rumours te plaatsen.

Lo-lo-lo-lo-Lola

Het liedje begint dus bij Christine McVie, maar ook haar echtgenoot John heeft een belangrijk aandeel in de compositie, want hij komt met het idee voor de markante baslijn van The Chain. Stevie Nicks komt een paar dagen later met een tekst op de proppen en die blijkt wonderwel te werken. De tekst die ze schrijft gaat over haar relatie met Lindsey Buckingham, die op dat moment op de klippen aan het lopen is. Ze zingen het uiteindelijk samen op de plaat. De gitaarriff die Buckingham eraan toevoegt komt uit een eerder liedje dat hij met Stevie Nicks maakte, genaamd Lola (My Love). En ja, Stevie is ook Lola.

De zwakste schakel

Volgens het spreekwoord is een ketting zo sterk als z’n zwakste schakel, maar bij The Chain is het juist die aaneenschakeling van losse onderdelen die het zo’n sterk nummer maakt. Het lukt de leden van Fleetwood Mac dan ook niet om zich volledig te ontketenen van die band die zoveel groter is dan de individuele leden zelf. Dat is de connectie die de leden voor altijd met elkaar delen en die ze uiteindelijk ook weer bij elkaar brengt. Na het overlijden van Christine McVie in 2022 is The Chain haar hoogst genoteerde compositie in de NPO Radio 2000. Opmerkelijk wellicht, gezien het nooit op single is uitgebracht, maar het is wel een van de belangrijkste nummers uit het oeuvre van de groep. Wat in 1977 begint bij bijeengeraapte flarden tijdens een schijnbaar onwerkbare situatie blijkt uiteindelijk eeuwigheidswaarde te hebben.