Toeterende auto's vormen basis voor Summer in the City van The Lovin' Spoonful

Het was de broer van John Sebastian die een eerste versie van Summer in the City schreef. John vertelt erover: "Het begon heel conventioneel: 'It was summer in the city, you know it's gonna get hot. The shadows of the buildings are the only shady spot. But at night it's a different world.' Ik zei: 'Wacht eens, dat deel is fantastisch.'" John pakte de tekst en ging ermee aan de slag. "Laat me het begin iets indikken. Zodat de subdominant-akkoorden het nummer echt tot leven brengen", aldus John.

Volkswagen van geluidsman

De betekenis van het nummer heeft voor John iets dubbels: "In de zomer zien meiden er geweldig uit en ben je bevrijd van al je winterkleren. Maar je hebt ook het element van die lelijke 42th Street. In die tijd dat daar alleen van die vunzige pornotenten zaten." The Lovin' Spoonful maakte een bridge in het nummer die hem deed denken aan de film An American In Paris. Pianist George Gershwin imiteerde het geluid van het verkeer voor Summer In The City en de band vroeg zich af waarom ze er geen échte geluiden in zouden verwerken.

John vertelt: "In die tijd belde je een geluidsman voor geluidseffecten. Wij hadden er een van de radio. Die radio-geluidsman kwam aan met twee van die grote koffers op wielen van 78-toeren platen. Ik zei: 'Zou het niet geinig zijn om te beginnen met een heel zielig klinkend toetertje?' Die oude geluidsman zei: 'Wacht even, ik heb een volkswagen'. Hij liet hem horen en het was perfect voor onder de plaat. "We begonnen dus met die Volkswagen en toen kreeg je ineens een explosie van claxons, typisch voor New York."