Hoe Queen in 21 minuten geschiedenis schreef tijdens Live Aid
Het optreden dat Queen op 13 juli 1985 gaf tijdens Live Aid, is de geschiedenisboeken ingegaan als een van de beste optredens aller tijden. Achter die 21 legendarische minuten schuilde een strakke voorbereiding.
Nadat Bob Geldof en Midge Ure in 1984 met de Band Aid-single Do They Know It’s Christmas? een enorme hoeveelheid geld voor het goede doel ophalen, besluiten ze om het in de zomer van 1985 nog grootser aan te pakken. Live Aid brengt de grootste artiesten van de wereld samen, die vanuit Londen en Philadelphia benefietoptredens geven om geld in te zamelen om de hongersnood in Ethiopië te bestrijden.
Het affiche is gevuld met enorme sterren, met onder anderen David Bowie, Elton John, Paul McCartney en Madonna. Achteraf zijn de meeste mensen het erover eens dat er één act is die vanaf het podium van het Wembley stadion voor het hoogtepunt van de dag heeft gezorgd: Queen.
Uit een creatief dal
Hoewel Queen, in ieder geval in thuisland Engeland, nog altijd als een van de grootste artiesten geldt, heeft de band in 1985 een wat moeizame periode achter de rug. Hun meest recente album The Works, met onder andere Radio Ga Ga en I Want To Break Free erop, flopt in Amerika, en de bandleden krijgen na de beslissing om een optreden te geven in Zuid-Afrika tijdens het toppunt van de apartheid.
Dus wanneer Queen de uitnodiging krijgt om op te treden op Live Aid, besluit de band het serieus aan te pakken. Organisator Geldof vraagt aan de deelnemende acts om niet te focussen op nieuw materiaal, maar juist hun grootste hits te spelen. Daar geeft de groep gehoor aan met 21 minuten die gevuld zijn met klassiekers.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Intensieve repetities en een slimme geluidsman
Om de Live Aid-set zo strak mogelijk te krijgen, huurt de band een week voor het evenement het Shaw Theatre in hartje Londen. Daar zetten Freddie Mercury, Brian May, Roger Taylor en John Deacon alles op alles om de vijf nummers zo goed mogelijk uit te voeren in Wembley.
Daarnaast heeft Queen een voordeel ten opzichte van veel andere artiesten die op Live Aid spelen: ervaring met stadions. Vooral tijdens hun tournee in Zuid-Amerika heeft de band optredens in enorme stadions gegeven, en daardoor weten ze precies hoe ze het moeten aanpakken.
Ook op het gebied van het geluid weet Queen zichzelf een voordeel te geven tijdens Live Aid. Voor het optreden sturen ze hun geluidsman Trip Khalaf naar het mengpaneel, zogenaamd om de boel te controleren. Maar wat hij écht doet, is het geluid harder zetten. “We maakten meer herrie dan alle anderen”, vertelt Brian May in 2009 aan Mojo. “Ik herinner me dat ik in het publiek stond tijdens de eerste acts en bij mezelf dacht dat ik ze bijna niet kon horen. Je moet het publiek omverblazen in een stadion.”
Je moet het publiek omverblazen in een stadion.
Dankzij het imposante geluid én een setlist met klassiekers als Bohemian Rhapsody, Radio Ga Ga, We Will Rock You en We Are The Champions. Maar het zijn niet alleen de nummers van Queen die het concert zo iconisch maakten.
Nadat de band Radio Ga Ga speelt, besluit Freddie Mercury het publiek te bespelen met een stukje vocale improvisatie. De zanger krijgt het stadion met zich mee tijdens zijn steeds langer wordende “Ay-oh’s”. De laatste, zeer lang aangehouden uithaal, staat sindsdien bekend als the note heard around the world.
Bekijk het legendarische optreden hieronder.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Joan was erbij
Dinsdagavond draaide Giel Beelen het integrale optreden van Queen op Live Aid op NPO Radio 2 tijdens de '80s Achtdaagse. Daarnaast belde hij met Joan, een van de gelukkigen die op 13 juli 1985 aanwezig was in Wembley. Ze vertelt hoe ze de legendarische dag beleefde.
Video niet beschikbaar
'80s Achtdaagse NPO Radio 2
Van a-ha tot ZZ Top, van Doe Maar tot de Dolly Dots: NPO Radio 2 staat van vrijdag 18 tot en met vrijdag 25 februari acht dagen lang in het teken van de ‘80s Achtdaagse met alleen maar muziek uit de jaren 80.
