A Day In The Life is het epische slotstuk van Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band
Een indrukwekkend album vereist een indrukwekkend finalestuk. Dat hoefde je The Beatles niet twee keer te vertellen: A Day In The Life is een spetterend einde, met een net zo'n spetterend productieproces.
In 1967 brengen John, Paul, George en Ringo een van de meest legendarische albums (alleen al vanwege de albumhoes) ooit uit: Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band. Het album is flink innovatief voor die tijd en pakt door op de experimentele stijl die de Fab Four een jaar eerder omarmen met Revolver. Op Sgt. Pepper's vinden we onder andere Lucy In The Sky With Diamonds, When I'm Sixty Four en With A Little Help From My Friends, maar ook A Day In The Life: een epische roetsjbaan dat overstroomt van verhalen, instrumenten en impulsen in een verpakking van zo'n vijf en een halve minuut.
'I read the news today, oh boy'
John Lennon leest het in de krant: Guinness-erfgenaam Tara Browne overlijdt nadat hij zijn sportauto in een geparkeerd busje rijdt. Maar ook: er zitten 4000 gaten in de wegen van Blackburn, Lancashire. Totaal ongerelateerd, maar genoeg om Lennon aan het schrijven te zetten, met hier en daar wat artistieke vrijheid natuurlijk. Zo kopieert hij niet letterlijk het ongeluk, maar heeft hij het wel in zijn gedachten tijdens het schrijven.
McCartney vertelt aan GQ hoe het verliep nadat Lennon zijn teksten deelde met de band: "Hij had het eerste couplet, en dit gebeurde vaak: een van ons had een beginnend idee, en in plaats van daarop te zwoegen, brachten we het naar de anderen en maakten we het samen af, want dan kon je 'ping-pongen' - dan kreeg je ideeën." McCartney komt zelf met de tekst van het uptempo gedeelte, wat eigenlijk bestemd was voor een ander nummer.
Chaotisch orkest
Het idee voor een orkest komt bij McCartney vandaan. De Fab Four verzamelde een 41-koppig orkest voor de bombastische break en het einde van het nummer. "Ik zei tegen het orkest: 'Begin maar met spelen, iedereen.' En ze zaten allemaal verbouwereerd naar me te kijken", vervolgt hij in het interview met GQ. Hij vroeg iedereen te starten op de laagste noot van hun instrument en op hun eigen tempo toe te werken naar de hoogste nooit. "Dat is waarom het klinkt als een chaotische soort kolk." Het verhaal gaat dat de mannen het orkest vroegen formeel gekleed naar de opnames te komen - maar bij aankomst kregen ze nepneuzen, feesthoedjes en andere feestartikelen toegewezen voor tijdens de opnames.
In de originele opnames die niet op Sgt. Pepper's zijn beland, ontbreekt het middelste orkeststuk. In plaats hiervan horen we roadie Mal Evans tot eenentwintig tellen, waarna er een wekkertje afgaat. Dat wekkertje hoor je trouwens wel nog in de originele versie. Die eerste versie hoor je hieronder.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Grafkisten op wieltjes
Omdat het het laatste nummer van het album zou zijn, wilden de mannen het op toepasselijke wijze afsluiten. Het laatste akkoord wordt gespeeld door de handen van alle Beatles én producer George Martin, die op drie piano's allemaal tegelijk een akkoord aanslaan. Die laatste noot duurt een indrukwekkende 42 seconden.
Een van de eerste mensen die het eindproduct hoorde, was David Crosby. "Ik was, zo ver ik weet, de eerste persoon naast hen, George Martin en de technici, die A Day In The Life hoorde. Ik was zo stoned als een garnaal - zo stoned dat ik ganzen aan het jagen was met een hark", vertelt hij aan Filter Magazine. The Beatles zetten hem op een stoel neer. "Ze hadden speakers zo groot als grafkisten op wieltjes, die ze elk naar een kant van me rolden. Tegen de tijd dat dat laatste pianoakkoord af was, lag mijn brein op de grond, man."
Geintje
Maar dat was nog niet helemaal het einde. Als gebbetje vroeg John Lennon producer George Martin een hoge toon te produceren die de meeste mensen niet kunnen horen, maar honden wel (en dat vinden ze niet leuk). Hierop volgt een onverstaanbare rits woorden die op verschillende plekken door elkaar geregen zijn. De reden hierachter? Als de LP klaar was met spelen, en de naald in de laatste groef terechtkwam, hoorde je deze onverstaanbare reeks woorden op herhaling, wat klonk alsof er iets flink fout zat op de plaat. Een intrigerend einde van een uiterst intrigerende plaat.
Hieronder hoor en zie je A Day In The Life, inclusief orkest met nepneuzen en feestbrillen.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
The Beatles in de NPO Radio 2 Top 2000
Als echte hofleverancier staat de Fab Four in 2023 welgeteld 28 keer in de lijst der lijsten. Hun hoogste notering is Let It Be op plek 86. A Day In The Life staat op 402. Benieuwd naar het stijgen en dalen van nummers in de lijst? Check dan onze statistieken!
