Hoe Beth Hart elke tegenslag weer te boven kwam

Grote hits heeft ze (tot op heden) nooit gehad, maar Beth Hart is desondanks een geliefde zangeres. Sterker nog, de uit Los Angeles afkomstige artiest is nergens zo populair als in Nederland. Gedurende een periode van tien jaar heeft ze ook opvallend grote successen in Denemarken en in de laatste jaren zien we dat ze goed scoort in Duitsland, Zwitserland, Polen en Oostenrijk.

Zelfs in Groot-Brittannië, waar ze de eerste vijftien jaar van haar carrière amper voet aan de grond krijgt, beginnen haar noteringen in de verkooplijsten significant te verbeteren, mede dankzij haar samenwerkingen met meestergitarist Joe Bonamassa. Bijna dertig jaar nadat Beth Hart voor het eerst een platenstudio binnenstapt, lijkt ze populairder dan ooit, terwijl ze toch een paar grote kansen heeft laten schieten.

Moeilijke jeugd

Dat sommige passages in het leven van Beth Hart niet bepaald van een leien dakje gaan, is geen groot geheim. De zangeres is daar immers heel erg open over, zowel op plaat, op het podium als tijdens gesprekken met journalisten en radio-dj’s.

De ellende begint al in haar jeugd. Terwijl ze opgroeit, heeft ze een moeilijke relatie met haar vader, die meer interesse in het leven van haar andere broers en zussen zou tonen. Toch houdt ze ontzettend veel van hem.

Die lastige band beïnvloedt haar latere relaties. "Ik heb altijd vriendjes gehad die eikels waren", zegt Hart er jaren later over in een interview. "Ik ging altijd met gasten om die hun handen niet konden thuishouden en veel dronken, want dat vond ik wel prima. Ik voelde me veilig in die relaties."

Zwarte kerkdienst

Met mannen die haar goed behandelden kon Hart niet omgaan. "Ik ging alleen met eikels om, want als een eikel bij je weggaat, doet dat geen pijn. Als een geweldige man je verlaat, zoals mijn pa, breekt het je."

De zangeres heeft altijd troost gevonden in de muziek. Als vierjarig meisje krijgt ze al pianolessen, waar ze klassieke stukken leert spelen, maar terwijl ze ouder wordt, ontdekt ze jazz en blues. Zangeressen als Nina Simone, Billie Holiday, Etta James en Janis Joplin groeien uit tot haar grote voorbeelden.

Wanneer Hart als kind een zwarte kerkdienst bijwoont, weet ze dat ze haar roeping heeft gevonden. "De katholieke kerk is erg blank en saai", vertelt ze in 2011 over haar religieuze opvoeding. "Heel conservatief en stil. Mijn ouders waren lid van een countryclub, waar mensen konden golfen en wat dan ook. Ik wist dat er geen zwarte mensen werden toegelaten."

Winnaar talentenjacht

Op een dag glipte ze naar binnen bij een zwarte kerk bij haar in de buurt. "Ik had nog nooit mensen zien zweten, dansen, zingen en schreeuwen in het gangpad. Deze mensen waren zoveel gelukkiger. Ik wilde wat zij hadden. Vanaf toen wist ik dat ik muziek wilde maken. Ik wilde dat gevoel de rest van mijn leven bij me dragen. Het heeft mijn leven veranderd."

Hart jaagt haar droom na, zowel met haar eerste band, genaamd Beth Hart & The Ocean of Souls, als solo. Ongeveer een jaar nadat een van haar zussen aan de complicaties van aids overlijdt, maakt Beth Hart haar tv-debuut in de roemruchte talentenjacht Star Search, gepresenteerd door het Amerikaanse tv-icoon Ed McMahon. Ze wordt door de kijkers van de show tot beste zangeres van het seizoen 1993 uitgeroepen.

Eerste album met Beatles-cover

Eerdere winnaars van Star Search zijn Shanice Wilson (an de hit I Love Your Smile) en LeAnn Rimes. Ook Justin Timberlake, Destiny’s Child (als Girls Tyme), Usher, Backstreet Boys, Alanis Morissette, Pitbull en Britney Spears nemen op jonge leeftijd deel aan Star Search, hoewel zij geen van allen winnen.

Zoals echter gebruikelijk is met Star Search raken de meeste winnaars van deze talentenjacht uiteindelijk in de vergetelheid. Beth Hart doet verwoede pogingen zodat dit lot haar bespaard blijft. Met The Ocean Of Souls neemt ze in 1993 voor de kleine platenfirma Razz een dertien nummers tellend album op.

Bandlid Geoffrey Leigh Tozer treedt op als producer en schrijft het merendeel van de songs, naast enkele liedjes die Hart zelf heeft geschreven en de Beatles-cover Lucy In The Sky With Diamonds, dat ze ook zingt bij Star Search, in een Paula Abdul-achtige stijl.

Platendeal en gerenommeerde producers

In haar langdurige en moeizame weg naar de top komt Beth Hart zichzelf meermaals tegen. Ze kampt al sinds haar puberteit met drugsverslavingen en er wordt een bipolaire stoornis bij haar vastgesteld.

The Ocean Of Souls valt al snel na Harts optreden bij Star Search uit elkaar en de opgenomen cd wordt uiteindelijk pas in 2009 uitgebracht, nadat de zangeres al wereldwijd enige bekendheid heeft. Enkel de in Tel Aviv geboren gitarist Tal Herzberg verhuist mee naar haar volgende groep, genaamd Beth Hart Band.

Hart krijgt een contract aangeboden bij het grote Atlantic Records en mag een album opnemen onder aanvoering van gerenommeerde producers als David Foster (Céline Dion, Hall & Oates, Chicago), Hugh Padgham (Phil Collins, David Bowie, The Police) en Mike Clink (Guns N’ Roses, Whitesnake, Megadeth).

Screamin’ For My Supper

Het debuutalbum Immortal wordt wereldwijd uitgebracht, maar is nergens een succes. Toch weet Atlantic dat ze met Beth Hart een ster in huis hebben. In plaats van de formatie als een groep te positioneren, schuiven ze de zangeres naar voren als soloartieste.

De leden van de band spelen desondanks mee op Harts volgende plaat, Screamin’ For My Supper, zij het aangevuld met enkele sessiemuzikanten, waaronder toetsenist Benmont Tench van Tom Petty and The Heartbreakers. Oliver Leiber tekent voor de productie. Hij is hij de zoon van de befaamde songschrijver Jerry Leiber, die samen met Mike Stoller verantwoordelijk is voor rock-’n’-rollklassiekers als Hound Dog, Jail House Rock en Stand By Me. Leiber Junior schrijft en produceert hits voor artiesten als Paula Abdul, The Corrs en Sheena Easton. De eerste single van dit album is L.A. Song (Out Of This Town).

Droom in duigen

Verschillende Nederlandse radiozenders zetten L.A. Song (Out Of This Town) op hun playlist. De single bereikt in de zomer van 1999 de 66e positie in de Mega Top 100. Het album is geen groot succes en moet met een 97e spot genoegen nemen.

In de VS is L.A. Song (Out Of This Town) haar enige hitnotering, met een teleurstellende negentigste plek. In Nieuw-Zeeland doet het liedje het aanzienlijk beter en staat daar één weekje bovenaan de charts, in februari 2000.

Het privéleven van de zangeres zit op dat moment in een dip. Haar drugsverslaving wordt haar platenlabel teveel. "Ik zag er dun en eng uit en ze wilden niet dat ik doodging", vertelt Hart twintig jaar nadat Atlantic het contract met haar opzegt. "Ze zagen dat ik mijn leven aan het verkloten was." Haar droom lijkt in duigen te vallen.

Liefde van haar leven

Haar platenfirma zit niet te wachten op een drugsverslaafde artiest, maar volgens Beth Hart dachten ze bij Atlantic dat het verscheuren van haar contract een wake-up call voor de zangeres zou zijn.

"Ze wisten dat als ze me lieten gaan, ik me rot zou schrikken. Want muziek was mijn reden om te leven. Doordat ze me niet meer ondersteunden, hielpen ze me ook niet meer met high worden. Een jaar nadat Atlantic me ontsloeg, was ik clean," vertelt Hart.

Terwijl ze in de put zit met een zware verslaving, krijgt ze een relatie met Scott Guetzkow, haar tourmanager en de liefde van haar leven. "Als ik geen drugsverslaving had gehad, zou ik hem heel snel uit mijn leven hebben gedrukt, maar Scott was op dat moment de enige die er voor me was, dus ik kon hem niet wegdrukken. Om te overleven, moest ik me vastklampen aan de mensen die voor me zorgden."

Leave The Light On

Hart treedt in het huwelijk met Guetzkow en vindt verdieping in religie en meditatie. "Daarna wilde ik weer een plaat maken, maar er was geen geld voor een dure productie", legt ze uit. "Ik had veel materiaal geschreven over mijn nare ervaringen. De combinatie van die twee leidde tot een rauw en eerlijk album."

Dat album is Leave The Light On uit 2003. Platenfirma Koch neemt de gok en brengt de cd uit. Het album bereikt de top 20 in Nederland, de top 5 in Denemarken en de titelsong is een hit in Nieuw-Zeeland. Dankzij haar persoonlijke en intense concerten verwerft ze veel fans. "Het is niet altijd mijn verhaal wat ik zing. De pijn van iemand anders is ook mijn pijn. Of ik het nu zelf heb meegemaakt of niet." Haar echtgenoot staat luchtiger in het leven. "Hij is altijd vrolijk", erkent Hart. "Dat is soms wel een beetje irritant."

Samenwerkingen met Joe Bonamassa

Beth Hart ploetert onverminderd door, maar de echte erkenning voor haar talent komt pas wanneer ze in 2011 met bluesgitarist Joe Bonamassa de plaat Don’t Explain maakt. Bijna dertig jaar nadat ze Star Search wint, wordt ze opgemerkt door haar landgenoten. Dan gaan ook de Duitstalige landen en Noorwegen overstag.

Met haar album Bang Bang Boom Boom heeft ze het daaropvolgende jaar haar eerste Nederlandse top 10-notering te pakken. Opvolger Better Than Home bereikt in 2015 de eerste plek van de Album Top 100. Ze maakt nog eens twee albums met de zeer productieve Bonamassa, Seesaw en Black Coffee, die haar allebei een nummer 1-positie op leveren in de Amerikaanse blueslijst. In haar vijftigste levensjaar bekronen Top 2000-stemmers haar met drie noteringen in de lijst.

Beth Hart in de NPO Radio 2 Top 2000

Van de drie noteringen van Beth Hart in de NPO Radio 2 Top 2000 is Leave the Light On de hoogste op plek 248.