The Doors moesten het in Amsterdam zonder Jim Morrison doen
Als The Doors in september 1968 het podium van het Concertgebouw in Amsterdam betreden voor hun enige concert op Nederlandse bodem, schittert frontman Jim Morrison door afwezigheid. De zanger blijkt iets te enthousiast gebruik te hebben gemaakt van wat de hoofdstad te bieden had.
Wanneer The Doors in het najaar van 1968 met Jefferson Airplane op een gezamenlijke tournee gaan, heeft het Amerikaanse kwartet een enorm productieve periode achter de rug. De band rond Jim Morrison brengt in januari 1967 hun titelloze debuut uit, gevolgd door Strange Days in september van hetzelfde jaar en Waiting for the Sun in juli 1968.
Naast dat spervuur aan albums, waarop iconische Doors-tracks als Light My Fire, Break on Through (To the Other Side), People Are Strange en Hello, I Love You staan, staat er dus ook een flinke tournee op het programma. Een flinke uitdaging voor frontman Jim Morrison, die de nodige verdovende middelen gebruikt om op de been te blijven.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Verdwaald in Amsterdam
Dat doet Morrison ook wanneer de band op 14 september 1968 in Amsterdam aankomt. Grace Slick, de zangeres van tourpartner Jefferson Airplane, verklaart hoe de artiesten in de hoofdstad constant drugs krijgen aangeboden, en dat Morrison daar dankbaar gebruik van maakt.
Een dag later staan de optredens van Jefferson Airplane en The Doors op het programma in een uitverkocht Concertgebouw, maar bij de soundcheck ontbreekt ieder spoor van Morrison. De zanger verschijnt plotseling tijdens het optreden van Jefferson Airplane (die als eerst spelen). Morrison komt dansend, duidelijk onder invloed het podium op tijdens het nummer Plastic Fantastic Lover, om daar na enkele momenten weer van te verdwijnen.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
"Wild dansend probeert hij de collegagroep, die tijdens alle concerten samenwerken, op te drijven tot nog grotere concentratie", schrijft het Nederlandse tijdschrift Teenbeat in een verslag van de avond. "De flitsende lichtbeelden prikkelen op een manier die wij nog nooit hadden ervaren. En dan opeens, Jim houdt het niet meer, Jim moet gauw weg. Achter het toneel moet hij opgevangen worden."
Optreden zonder Morrison
Backstage blijkt Morrison na zijn korte verschijning op het podium in elkaar te storten, en moet hij met een ambulance naar het Wilhelmina Gasthuis gereden worden. In de verwarring die volgt, vragen de drie overgebleven bandleden aan het publiek wat ze moeten doen: optreden of niet?
"The show must go on", luidt het devies, en dus stappen Ray Manzarek, Robby Krieger en John Densmore alsnog het podium op. Toetsenist en bassist Manzarek is degene die uiteindelijk de zangpartijen van de afwezige frontman voor zijn rekening neemt. Beluister hieronder de versie van Light My Fire die de band in het Concertgebouw speelt:
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Een dag later staat Morrison, die in het ziekenhuis een week rust voorgeschreven krijgt, gewoon weer met The Doors op het podium in Kopenhagen. Maar zijn wilde levensstijl zou hem uiteindelijk op tragische wijze fataal worden: drie jaar nadat hij zijn overdosis in Amsterdam ternauwernood overleeft, zou hij dood gevonden worden in een badkuip in Parijs.
The Doors in de NPO Radio 2 Top 2000
In 2021 zijn The Doors negen keer terug te vinden in de NPO Radio 2 Top 2000. De hoogste notering is voor Riders on the Storm op plek 87 in de lijst.
Gerelateerd nieuws
NPO Radio 2 Top 2000
Griezelig gefluister op Riders On The Storm is het slotstuk van Jim MorrisonNPO Radio 2 Top 2000
The Doors' L.A. Woman: een loflied/klaagzang aan hun stadNPO Radio 2 Top 2000
The Doors' Robby Krieger stopte alle akkoorden die hij kende in Light My FireNPO Radio 2 Top 2000
The Doors zorgden voor een van de meest iconische openingsscènes ooit