De diepte in: wat is het geheim van een goede 'OEHOE' en 'AHAA'?

"Deze klanken proberen iets uit te drukken dat je niet in woorden kan uitdrukken", legt Desmond uit, "en soms is het goed als je een liedje schrijft om geen woorden te gebruiken." Een goede 'OEHOE' of 'AHAA' kunnen de emoties van tekst versterken. En dat doen ze elk op hun eigen manier. Een 'OE' bijvoorbeeld, heeft door de manier van stemgebruik een introvert karakter – je moet immers je mond sluiten om de klank te produceren. De 'AA' heeft daarentegen een tegenovergesteld open en extravert karakter. Zo roepen ze elk hun eigen emoties op.

Dat de klanken een tegenovergesteld karakter hebben betekent niet dat ze niet bij elkaar passen. Zoals S10 ze combineert in 'De Diepte', zo ging Normaal haar jaren geleden al voor in de wereldhit 'Oerend Hard': Ik zeg OE – OE! – ik zeg AA – AA! Door het contrast dat ze creëren vullen ze elkaar juist aan. Maar volgens Desmond is een songwriter tijdens het schrijfproces ook niet per se bewust bezig met zulke analyses. "Een songwriter moet altijd ruimte geven aan zijn intuïtie. En dan is zo'n klankmoment een hele goede manier om je publiek te bereiken."

De goedkope lalala

De familie van deze melodische klanken reikt nog verder dan de 'OE' en de 'AA'. Zo hebben we de broertjes 'dududu' en 'lalalala'. De 'dududu' zit aan de meest introverte kant van het spectrum. Het is geen klank met veel bombarie, maar juist een toon om lekker voor je uit te mompelen. De 'lalalala' is daarentegen extravert, en zelfs een tikje goedkoop geworden door de nadrukkelijke aanwezigheid in vele – vaak simpele – liedjes. "Alleen Iggy Pop kan in de Passenger nog met een ‘lalalala’ wegkomen", concluderen Desmond en Dolf

Benieuwd naar de hele analyse van de OE's en de AA's? Bekijk het fragment hieronder.