De favoriete Springsteen-songs van The Boss

Veel artiesten vinden het maar moeilijk om hun lievelingsliedjes uit hun oeuvre te kiezen en vaak zijn de grote publieksfavorieten niet eens de nummers waar de artiest in kwestie om herinnerd wil worden. Geldt dat ook voor Bruce Springsteen? Tijdens het bezoek van The Boss aan The Late Show vraagt presentator Stephen Colbert hem naar zijn vijf favoriete Springsteen-songs. Bruce is daar om zijn autobiografie Born To Run te promoten, die deze week is verschenen.

1. 'Born To Run'

"Die moet bovenaan", zegt Bruce over 'Born To Run' wanneer Steven Colbert hem naar zijn eigen favorieten informeert, al erkent hij dat het lastig kiezen is. Alles wat Springsteen Springsteen maakt, zit in 'Born To Run': mijmeringen over de verloren gewaande jeugd, auto's als beeldspraak, escapisme, teleurstelling in de American dream, maar ook de belofte op een betere toekomst. Het gelijknamige album is in 1975 de definitieve doorbraak van Springsteen. 'Born To Run' ontbreekt tijdens geen enkel concert.

2. 'The Rising'

"Dit was een belangrijk nummer voor me", geeft Bruce toe. 'The Rising' en het gelijknamige album markeren in 2002 de comeback van Springsteen en zijn E Street Band. De plaat is grotendeels geschreven in de nasleep van de terroristische aanslagen van 11 september 2001. Het nummer is karakteristiek voor Springsteen vanwege zijn hoopgevende boodschap en het vertrouwen dat elke tegenslag overwonnen kan worden, individueel of als collectief. Het thema is vergelijkbaar met zijn nummers 'Badlands' en 'Working On A Dream'.

3. 'Thunder Road'

"Deze heb ik vaak live gespeeld", zegt Bruce wanneer hij bedenkt wat er op de nummer 3 moet staan. 'Thunder Road' is één van de meest geliefde liedjes uit het omvangrijke oeuvre van Springsteen en eentje die hij vrijwel elke avond gespeeld heeft sinds medio jaren 70. Het verhalende lied, te vinden op het album Born To Run, is kenmerkend vanwege zijn lange gedetailleerde tekst en zijn opbouw, beginnend met enkel mondharmonica en kalme pianoklanken tot het uitmondt in een pompeuze rocksong. Ook heeft 'Thunder Road' geen refrein.

4. 'Nebraska'

De typerende sound van de E Street Band is geheel afwezig op het grimmige folkalbum Nebraska, dat The Boss aanvankelijk als demo op een cassetterecorder opneemt in januari 1982, met niet meer dan een akoestische gitaar en een mondharmonica. Na wat pogingen de demo's met een voltallige band op te nemen, stelt producer Jon Landau voor om ze zonder verdere opsmuk uit te brengen. Bruce bezingt op het titelnummer van Nebraska seriemoordenaar Charles Starkweather, die op zijn daden terugkijkt terwijl hij op de elektrische stoel zit.

5. 'Racing In The Street'

Bruce twijfelt over de vijfde plek. Je verwacht misschien 'Badlands', waar Bruce nog heel vaak zijn concerten mee aftrapt, maar die wordt niet genoemd. Hij roept 'Jungleland', het dik negen minuten durende slotstuk op Born To Run, maar kiest uiteindelijk toch voor 'Racing In The Street'. Het emotionele nummer van Darkness On The Edge Of Town uit 1978 gaat over een straatracer, wiens enige trotse bezit zijn Chevrolet is. Opnieuw een songtekst vol autoreferenties, maar ook met stevige invloeden van The Animals en The Beach Boys.