Hoe Panic! At The Disco als net geslaagde scholieren een hit scoorde

Panic! At The Disco ontstaat in Las Vegas in 2004 als tieners Ryan Ross, Spencer Smith en Brent Wilson op zoek gaan naar een nieuwe gitarist voor hun bandje. Brent is goed bevriend met zijn muzikale klasgenoot Brendon Urie en vraagt hem om tijdelijk in te vallen tot ze iemand vinden. Hij valt zo goed in de groep dat hij officieel lid van de band wordt, en zelfs een groot deel van de zangpartij voor zijn rekening neemt. De jongens beginnen als Blink-182 coverbandje, maar al snel schrijven ze eigen materiaal onder de naam Panic! At The Disco.

Platencontract

Het viertal neemt wat demo's op en stuurt ze naar Pete Wentz, de bassist van Fall Out Boy. Wentz is een gevestigde naam in de punkscene en heeft een eigen sublabel bij platenmaatschappij Fueled By Ramen. Panic! At The Disco ziet hier een kans om misschien wel een platencontract te scoren. Hoewel de beginnende band op dat moment nog geen enkele liveshow heeft gespeeld, loopt het precies zoals de jongens hadden gehoopt: Wentz is onder de indruk van wat hij hoort en wil ze meteen bij zijn label hebben.

In het interview hieronder vertelt Brendon Urie meer over hoe Pete Wentz hun band een kans gaf:

Debuutalbum

Na een label is de volgende stap voor de band een album. De jongens, die vers van de middelbare school komen, huren een busje en gaan naar een studio in Maryland, Amerika. Ze hebben weinig ervaring en geld op zak, maar toch staat het album er binnen slechts vijf weken. Ryan vertelt hierover in een interview: "We waren vijf weken lang veertien uur per dag in de studio; we waren een beetje gek aan het worden. Iedereen werkte elkaar op de zenuwen." Het album krijgt de titel A Fever You Can’t Sweat Out.

I Write Sins Not Tragedies

Ryans krachten liggen vooral bij het tekstschrijven. Wanneer hij gedumpt wordt door zijn vriendin, die hem bedroog met een andere jongen, grijpt hij deze 'kans' aan om er een nummer over te schrijven. "Voor een muzikant is dat echt goud", legt mede-bandlid Brendon uit in een interview. Ryan wil het verhaal wat volwassener laten klinken en verzint er een aankomend huwelijk bij. Hiermee is het concept voor I Write Sins Not Tragedies geboren. In de eerste regel van het refrein zingt Brendon de iconische tekst: "I chime in with a 'Haven’t you people ever heard of closing the goddamn door?!'" Deze zin komt direct uit een ervaring uit Ryans leven. Zijn vader riep deze zin toen hij een keer nietsvermoedend binnenliep bij Ryan die naakt met zijn vriendin in bed lag.

Bekijk hieronder de videoclip van I Write Sins Not Tragedies:

De doorbraak

Panic! At The Disco krijgt in korte tijd veel voor elkaar. Binnen zes maanden tijd leren ze de basis van de muziekindustrie kennen, tekenen ze een contract bij een platenlabel, maken ze hun eerste album en kiezen ze hun eerste singles. Brendon kan zich het belletje van hun label waarin ze I Write Sins Not Tragedies als single kozen nog goed herinneren. "We zaten in ons busje onderweg naar een optreden toen de telefoon ging. Meteen zeiden we 'Ja, laten we dat nummer doen, laten we een rocknummer beginnen met een cello. Dat zal vast met ze knoeien.' Vanaf dat moment was het gekkenhuis." Met de excentrieke videoclip die ze voor de single maken krijgen ze alle ogen op zich. A Fever You Can’t Sweat Out vliegt over de toonbanken en gaat een halfjaar na de release platinum voor 500.000 verkochte exemplaren. De clip wint in 2006 bij de MTV Video Music Awards zelfs de prijs voor Video of the Year, waarmee de beginnende band Madonna, Christina Aguilera, Red Hot Chili Peppers en Shakira uit het veld slaat.

Bekijk hieronder hoe Panic! At The Disco de VMA in ontvangst neemt:

Top 2000

I Write Sins Not Tragedies van Panic! At The Disco staat in 2020 voor het eerst in de Top 2000. Het nummer komt binnen op plek 1873. Benieuwd naar andere Top 2000-noteringen van de band door de jaren heen? Bekijk dan hier de statistieken.

Foto omslag: still YouTube