De gabbercultuur is springlevend: 'Op de BSO draai ik tijdens het dansuurtje hardcore'

In kraakpanden, afgelegen loodsen en in fietstunnels klonken de eerste geluiden van de hardcore. Ilja Reiman, de grondlegger van het fenomeen gabber was er vanaf het eerste uur bij. Hij organiseert al zo’n dertig jaar feesten waar het bpm hoog ligt. Vroeger illegaal, nu op grote festivals. In de beginjaren was het een kat en muis spel met de politie om ervoor te zorgen dat ze niet wisten waar het volgende feestje werd gehouden. "Het was een gigantische kick om het te organiseren. Als het feest begonnen was, waren wij doodop."

De gabbercultuur van nu

De Nikies worden door de nieuwe generatie ook nog steeds uit de kast getrokken. Venus Ascencion is een van de nieuwe generatie gabbers. Zij is te zien in de documentaire De Nieuwe Gabbers. "Het is nu een andere tijd. Je hoort van de oudere garde dat alles beter was, maar wij organiseren ook nog steeds die illegale feestjes." In het weekend feest zij erop los en doordeweeks staat ze voor de klas: "Tijdens het dansuurtje van de kinderen heb ik gewoon hardcore opgezet."

Naast het organiseren van feesten, waagt Ilja af en toe nog een dansje. "Ik ga nu tien minuutjes mee en daarna moet ik voor drie dagen de lappenmand in." Ondanks dat er veel veranderd is binnen de scene, is de liefde voor de muziek volgens Ilja gelijk gebleven. "Als ik nog op zo'n podium sta en ik zie tien tot vijftien duizend jongeren dansen. (...) Daar komt een beuk energie vrij, dat is bizar."